Delivery from Heaven.
Door: Margot Kuijsters
Blijf op de hoogte en volg Margot
21 Januari 2012 | Tanzania, Same
Tien hoge heren van Volksgezondheid visiteerden gisteren het ziekenhuis. In kostuum met stropdas (bij 35gr) en een gewichtige map onder de armen wandelden zij over de onverharde ziekenhuispaden, doorkruisten zij de ene ziekenzaal na de andere en hielden ze gesprekken achter gesloten deuren.
Vandaag, uit het niets, als een Sinterklaaspresent werd er een grote doos bij “onze” ward afgeleverd. Bij ons, begerig als we zijn, zouden wij ons masaal op de doos storten en openmaken. Hier alles langzaam en beheerst. Buiten uitpakken, binnen is geen plaats. De zusters dachten dat het een geschenk van mij was. Heb ze maar uit de droom geholpen, ben Sinterklaas niet, en vertelt dat het “from heaven”kwam. Wat zat er namelijk in: een verlos-tafel, (bevallen is hier: to deliver a baby). En wel een hypermoderne, zo geavanceerd dat nurse Modesta er meteen met haar vingers tussenzat!
De tafel stond de hele dag buiten in de zon te blinken, de net bevallen Masai-moedertjes drentelden eromheen, alvorens hij in het veel te kleine verloskamertje gepropt werd.
Ben meegeweest naar een dispensary om het oude verlosbed, waar zoveel pijn en afzien inzit, waarop misschien wel duizenden watotootjes het levenslicht zagen, waar toch ook vreugde inzit, een tweede leven te geven. Maar eigenlijk heeft het al vijf levens gehad. Door gevangenen (in oranje pakken, doen hier het zware werk) werd het in de oude ambulance gepropt. Ik zei nog: als je dat zo doet blijft er niets van over. Maar ik wil me ook niet opdringen. Dus wij op weg naar de dispensary, 10 km landinwaarts over een zeer bumpy road. Mijn vermoeden bleek waarheid, bij het uitladen brak het al doorgeroeste onderstel nu helemaal af. Nou, de dispensary was erg blij met deze “gift”, kun je voorstellen?
Maar ik weet zeker dat er hierop nog tientallen vrouwen zullen bevallen/deliveren en ik wil niet weten in wat voor posities. Misschien moet er een vangnet onder worden geplaatst anders heeft de baby meteen al een hersenschudding, nog voordat zijn navelstreng is doorgeknipt!
Misschien is een simpele baarkruk een beter idee voor hier. In ieder geval is in bad bevallen hier helemaal niet aan de orde. Water moet per emmertje bij de waterput gehaald worden en met volle emmers boven op het hoofd vervoeren ze die. Realiseer je maar eens wat een life-line het is als je de kraan gewoon kunt opendraaien en er komt water uit. En dan nog drinkwater ook! En warm en koud! Geniet ervan!!
Vandaag, uit het niets, als een Sinterklaaspresent werd er een grote doos bij “onze” ward afgeleverd. Bij ons, begerig als we zijn, zouden wij ons masaal op de doos storten en openmaken. Hier alles langzaam en beheerst. Buiten uitpakken, binnen is geen plaats. De zusters dachten dat het een geschenk van mij was. Heb ze maar uit de droom geholpen, ben Sinterklaas niet, en vertelt dat het “from heaven”kwam. Wat zat er namelijk in: een verlos-tafel, (bevallen is hier: to deliver a baby). En wel een hypermoderne, zo geavanceerd dat nurse Modesta er meteen met haar vingers tussenzat!
De tafel stond de hele dag buiten in de zon te blinken, de net bevallen Masai-moedertjes drentelden eromheen, alvorens hij in het veel te kleine verloskamertje gepropt werd.
Ben meegeweest naar een dispensary om het oude verlosbed, waar zoveel pijn en afzien inzit, waarop misschien wel duizenden watotootjes het levenslicht zagen, waar toch ook vreugde inzit, een tweede leven te geven. Maar eigenlijk heeft het al vijf levens gehad. Door gevangenen (in oranje pakken, doen hier het zware werk) werd het in de oude ambulance gepropt. Ik zei nog: als je dat zo doet blijft er niets van over. Maar ik wil me ook niet opdringen. Dus wij op weg naar de dispensary, 10 km landinwaarts over een zeer bumpy road. Mijn vermoeden bleek waarheid, bij het uitladen brak het al doorgeroeste onderstel nu helemaal af. Nou, de dispensary was erg blij met deze “gift”, kun je voorstellen?
Maar ik weet zeker dat er hierop nog tientallen vrouwen zullen bevallen/deliveren en ik wil niet weten in wat voor posities. Misschien moet er een vangnet onder worden geplaatst anders heeft de baby meteen al een hersenschudding, nog voordat zijn navelstreng is doorgeknipt!
Misschien is een simpele baarkruk een beter idee voor hier. In ieder geval is in bad bevallen hier helemaal niet aan de orde. Water moet per emmertje bij de waterput gehaald worden en met volle emmers boven op het hoofd vervoeren ze die. Realiseer je maar eens wat een life-line het is als je de kraan gewoon kunt opendraaien en er komt water uit. En dan nog drinkwater ook! En warm en koud! Geniet ervan!!
-
21 Januari 2012 - 19:42
Yvette:
Jaja,wat zijn we hier dan toch verwend ... mogen wel eens bij stil staan ! Ben zo benieuwd naar de foto's !!! Groetjes
-
22 Januari 2012 - 00:11
Peter Van Dinter:
ik ben trots op je en trots op wat je dat aldaar.
wij, Pleun en Daan en ik, voor mijn 52 verjaardag:koffie+gebak, keigrootte uitsmijter Bokkerijder, wandeling rondom de Flaes in de stromende regen, daarna weer warme chocomel+honingborreltje.
das puur luxe dus,
geniet aldaar, Peter -
22 Januari 2012 - 00:21
Peter Van Dinter:
bedoelde te zeggen:
ben trots op je wat je aldaar doet, beleeft en prachtig voor ons opschrijft en ons laat meegenieten, groet+x Peter
ps "verfilming"van "het" boek?!?
verhalend en boeiend en dat
allemaal in 1 week dus.......... -
22 Januari 2012 - 11:39
Pleun En Yves:
wat een schitterende verhalen vanuit het Afrikaanse land. Naast de schitterende verhalen heel erg mooi weer. Ga zo door.
over hier even een update. Daan staat in de basis uit tegen volendam.
groeten,
Pleun en Yves -
22 Januari 2012 - 12:38
Henny En Dré:
Hoi Margot,
Geweldig wat je allemaal mee mag maken en wat schrijf je het het leuk op zodat iedereen mee kan genieten!Groetjes uit regenachtig Holland, ta Tante henny -
22 Januari 2012 - 14:07
Pierre:
Hoi Margot
Wat een mooi verhaal toch weer , en zo goed beschreven jij schilderd met woorden , jij kan dat als geen ander ! En telkens realiseer ik me hoe goed wij het hier hebben , daar mogen we gerust even bij stil staan . Blijf dit vooral doen Margot ,dat houdt ons hopelijk wakker , en moeten beseffen dat op de wereld niet overal alles vanzelf gaat. Liefs Pierre. -
22 Januari 2012 - 18:39
Yvette:
heb filmpje gezien van district Hospital in Same(SDH), wat goed dat de bewoners zelf met de verbouwing mee hebben geholpen,gerenoveerde mannenafd. ziet er goed uit (so far) Wat gezellig om zo'n mis bij te wonen ...vrolijkeblije mensen. Leuk om dit alles te volgen.Till the next story, groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
