Banana Republic
Blijf op de hoogte en volg Margot
12 Mei 2017 | Tanzania, Same
Aanstaande zondag moet de minister over deze weg en allerlei hotemetoten. De weg die eigenlijk geen weg is. Ben benieuwd, dat wordt filerijden.
Zondag is er namelijk een fundraisingsevent ten bate van de opatiekamer bij Kighare Dispensary in aanbouw. De bouw verloopt heel voorspoedig en als het zo doorgaat kan er volgend jaar wellicht een lintje doorgeknipt worden. Dus het hele dorp is bij de voorbereiding betrokken. De hooggeplaatste gasten komen van ver en moeten allemaal meëeten. Dus er zijn twee koeien aangekocht en 10 balen rijst. Bananen pluk je hier zo van de bomen, die zijn er meer als genoeg. Men eet met de handen, dus dat spaart bestek uit.
Houten tenten zijn in aanbouw en worden mooi versierd voor zo'n 300 gasten. Er komt een heuse muziekband uit het dal en zaterdagavond is het al disco.
Ondertussen gaat het leven in de dispensary gewoon door. Gisteren kwam ik en werd meteen een meisje geboren van 4 kg. Meteen daarnz nog een. Blijft altijd leuk. Plotseling komen ze in een rolstoel met een bewusteloze vrouw aanzetten. Naar wat later bleek in een diabetisch coma, een niet te meten bloedsuiker zo hoog. Een halve dag later toch iemand kunnen regelen die het ergens op de bromfiets kon halen. Alleen een langwerkende soort. Maar ja, iets beter als niets.
Dan is er in de nacht ook een longpatiënt overleden. Vanwege de vele patiënten lag ze op "de kinderafdeling", gewoon deken erover. Ja, de dood hoort hier bij het leven als nergens anders. De volgende dag werd ze opgehaald en ten overstaan van alle wachtenden in een auto geladen. Helaas een gewone personenauto en rechtop zittend ging ze naar haar laatste rustplaats, ergens tussen bananenbomen.
Er valt altijd wat te beleven hier. Op maandag komen de zwangere moedertjes voor contrôle, op dinsdag de vaccinaties en wegen van de babietjes, iedere dag wardround, klinische lessen, het lab, ons apotheekje enz. Maar een van de leukste dingen is de kindercrèche. Maar de volwassenen spelen net zo hard mee. Uren moeten ze vaak wachten. De Ernie& Bert puzzel is al wel 100x gelegd deze week. Knippen hebben de meeste kinderen nog nooit gedaan en kleuren is helemaal een feest! En kinderen van 10 jaar hun naam leren schrijven is heel dankbaar werk.
Te veel om op te noemen zoveel verschillende ziektebeelden er hier voorbij komen.
Verder eten we uiteraard 's morgens, 's middags en 's avonds bananen in de Banana Republic.
Heel veel groetjes van iedereen. Volgende week zal ik schrijven hoe het event verlopen is. Het wordt wel serieus. Er is bewaking gearriveerd met echte geweren, ter bescherming van de minister. Je had de kinderen eens moeten zien kijken vandaag, ze hadden nog nooit een geweer gezien.
Veel vrouwen komen hier een tros bananen afleveren, op hun hoofd dragend. In de plaatselijke slagerij zag ik de koe hangen. Er is geen koelkast hier, dus lastminute werk. En maar hopen en bidden dat de weergoden meewerken voor een mooie zondag in de Banana Republic. (En veel geld ophalen!)
-
14 Mei 2017 - 21:56
Maarten:
Weer een leuk verhaal Margot over wat je allemaal meemaakt! -
18 Mei 2017 - 09:53
Anja:
Hoi Margot,
Weer veel ziektebeelden voorbij zien komen. Interessant te lezen hoe alles eenvoudig wordt opgelost. Dat is heel anders dan onze consumptie maatschappij.
Succes met het event.
Anja -
20 Mei 2017 - 08:49
Desiree:
Tjee Margootje, wat een heftige passage over leven en dood. Je leert daar het relativeren in praktijk...! Inderdaad wat een groot verschil met onze consumptiemaatschappij, zoals een ander opmerkte. Ga door met t goede werk en knuffel aan je kindjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley