Happy Birthday.

Verjaardagen vieren voor kinderen wordt hier niet gedaan. Ze weten vaak niet eens wanneer ze jarig zijn of hoe oud ze zijn. Bovendien is er geen geld voor kadootjes.
Een verjaardag is voor hen een dag zoals alle andere.

Deze mzungu houdt van vreugdevolle momenten beleven en met zoveel kinderen hier om me heen zijn er altijd wel jarigen. De traditie is geboren en regelmatig ga ik het nu thuis bij de kinderen in de hut vieren.
Het werkt als volgt: een kind vindt dat het jarig is, of het nu waar is of niet terzijde.. Ik word opgehaald door de vriendjes en vriendinnetjes. Een zawadi=kadootje mee (meestal een Barbiepop), portemonee en camera. Dan zo'n 20 min. crosspaadjes door de bananenbossen, bergje op, bergje af.

Ik trof zelfs ook al gewoon niemand thuis, maar wel vier jonge kinderen op het erf. Het leek erop dat de kippen op de kinderen pasten, of misschien andersom. Moeder was naar de markt, bananen verkopen. Drie uur te voet héén, bananen op het hoofd, om E1,60 voor de taxi uit te sparen. En oma was op de shamba.
Voor de dieven valt er niets weg te halen, want er is helemaal niets. Een paar kapotte stoelen en een plankje als bankje.
Dus maar een aantal keren "Happy Birthday" gezongen, kadootje gegeven, wat gespeeld en maar weer gegaan..

Er is geen stromend water in de hutjes, dan komen ze met een kannetje en teiltje om je handen te wassen.
Er is geen gas, dus ter plekke worden er aanmaakhoutjes van een boomstam gehakt om op een open vuurtje theewater te koken. Omdat ik een hooggeplaatste gast ben wordt er naar het winkeltje op de hoek gegaan om twee scheppen suiker te kopen. Er is namelijk geen geld om in wat dan ook te investeren.
Eindelijk is het zo ver, we kunnen thee gaan drinken in het donkere hutje. Op tafel staat een kerosinelamp voor 's avonds. Verder helemaal niets in dit kamertje. Ik weet dat achter het gordijn één, misschien twee bedden staan waar ze met z'n allen inliggen. Gewoon met kleren aan, want er is geen deken.

Dan krijgen we zelfs nog avocado's bij de thee. En gaan we Happy Birthday zingen. De jarige is zielsgelukkig met alle aandacht en mag het kadootje uitpakken.
Als de thee op is en nog drie maal Happy Birthday gezongen te hebben ga ik weer. Druk de moeder nog wat geld in de hand, krijg vervolgens een tas vol avocado's mee (in NL kosten ze per twee, eetrijp E1,99 bij AH) en iedereen is blij!

Jullie begrijpen wel dat er toevallig héél veel verjaardagen zijn deze maand... en reken maar dat de moeders nu thuis blijven van de shamba!

Nadat we bij gelegenheid zelf veel voedsel over hadden spontaan voor de hele club kinderen, zo'n 15, verjaardagsfeestje gevierd. Ieder kind kreeg een groot bord vol rijst, bonen en kip. Hèt verjaardagsmaal bij uitstek! En het feest was compleet toen ze ook nog een "soda"kregen!
Een glaasje prik hebben ze thuis nog nooit gehad..
Spontaan gingen ze op blote voeten dansen op de bungo flavour muziek die uit onze paddestoel komt en de vreugde was groot..

Met zo weinig kun je ze zó blij maken hier...


Inmiddels ben ik weer teruggevlogen naar ons erg koude kikkerlandje. Een lange reis van 24 uur, rechtstreeks, eerst nog even de kruisweg gelopen, dan met de Landcruiser naar Same, de bus naar Moshi, de taxi naar de luchthaven Kilimanjaro, het vliegtuig naar Amsterdam en de trein naar Tilburg.
Slechts een half tasje vol bagage, wat eetrijpe avocado's en bosvruchten.. Maar weer een grote rugzak vol o zo mooie herinneringen aan mijn geliefde Tanzania.