O Samia, O Samia.
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
08 November 2022 | Tanzania, Same
61 miljoen onderdanen,
mag jij leiden in goede banen.
In een prachtig land, rijk aan grondstoffen,
is dat niet ontzettend boffen?
Bosrijke bergen, een steppe en een zee,
tropische eilanden voor de kust, voor de toeristen hoezee.
Vele Nationale Parken vol met olifanten, giraffen, leeuwen en antilopen.
Mijnen met goud en robijnen, die moet je niet aan Chinezen verkopen!
Geen oorlog die je hoeft op te lossen,
geen gasplafond of ontbossen.
Geen boze boeren om te kalmeren,
of fileproblemen te keren.
Maar Samia, waarom laat je je bevolking zo creperen?
Het merendeel onder de armoedegrens van $2,-/ dag.
Vóórmiddeleeuws levend in hutjes zonder elektra en stromend water, met het hele gezin slapend in één bed.
Kansloos overdag met een pikhouweeltje het land bewerken, water halen, op een open vuurtje slechts 2x per dag een potje koken, niet voldoende voor z'n allen.
O Samia, O Samia,
zie je dit dan echt niet of wìl je het niet zien?
Overbevolkte scholen, geen boeken, lekkende klaslokalen en 4 leraren voor 260 kinderen. Wetende dat er heel veel leerkrachten thuis zitten zonder werk.
Een gezondheidszorg die te treurig is voor woorden. 5 uur rijden om je nierfunktie te laten bepalen, 2 uur rijden voor een röntgenfoto. Nergens akute zorg.
Dan een infrastructuur die het hele leven alleen maar nòg moeilijker maakt. Je voorganger construeerde een hele dure fly-over in Dar Es Salaam, wat een prestige, de rest kan stikken. En hele dure vliegtuigen aanschafte waarin de gemiddelde Tanzaniaan never en nooit zal zitten.
Jij was toen al minister met 5 auto's en een verder zorgeloos leven, ook voor je hele extended family.
O Samia, O Samia.
Ik zou je zo graag eens aan de hand meenemen om je het werkelijke leven van je onderdanen te laten zien!
Dan dalen we af hier over de glibberige bospaadjes naar Mvango, naar de lekkende hutjes waar de kinderen geen huiswerk kunnen maken als het donker is om 18 uur.
De middelbare scholieren zijn dan pas net thuis, zij lopen een uur náár en vàn school.
Niets geleerd, geen leraar, geen boeken.
Hartelijk zullen ze je ontvangen op een afgesleten bankstel zonder kussens. Hooguit een kopje thee in een plastic bekertje zul je krijgen, meer is er gewoon niet.
O Samia, O Samia, President van Tanzania, please, maak dit land tot een florerende natie en begin bij het onderwijs.
De jeugd is de toekomst!
Onder hen zit zeker de volgende president.
Karibu Sana Mvango/Kighare.
Wij zullen u met veel tromgeroffel verwelkomen!
-
08 November 2022 - 18:43
Jan Paulussen:
Tja, wij allemaal weten hoe het zou kunnen zijn maar wie is de ziener in dit om het te laten gebeuren. Niet van toepassing alleen voor Tanzania maar voor veel landen. In mijn mening Nederland niet uitgezonderd. Rutte niet uitgezonderd met zijn 100 miljoen voor "klimaatadaptie" voor Afrika?! Als de olijfoogst hier klaar is heeft bijna elk perceel open vuur en geen haan die er naar kraait hier. Echt iets van een voorbeeld van een verenigd Europa. Sta je op het "drielanden punt" en je kijkt rondom is er gelukkig maar 1 land dat last heeft van de stikstof crisis. Groetjes en ook ik heb geen directe oplossing want wij worden niet gehoord.
-
09 November 2022 - 14:46
Cara:
Beste Margot,
Zo oneerlijk verdeeld in de wereld, vele zien niet meer de andere rijkdom die wij hebben zoals gezondheid en onze natuur.
Er is veel gaande in de wereld, weer spannend hoe het met de voorverkiezingen gaat in Amerika en bepalend wie aan de macht komt...
Ik wens je heel veel succes maar ook het plezier in het werk naar jou kinderen!
Lieve groet, Cara
-
10 November 2022 - 11:27
Miranda Van Oostrom:
Hallo Margot,
afgelopen februari heb jij mij vanuit Oostenrijk opgehaald met de ambulance na een ski-ongeval. Ik was onder de indruk van je werk in Tanzania. Ik kwam nu het briefje tegen met daarop het adres van deze site. Ik wil je graag een bedrag doneren om je te steunen bij alle mooie dingen die je daar doet. Wil je me mailen?
Groet, Miranda
-
14 November 2022 - 16:33
Marjorie:
Tja Margot, het blijft oneerlijk verdeeld in de wereld.
Maar wat jij daar doet is goud. De kleintjes laten lachen, even ontspannen als ze mogen knutselen, zingen en dansen en dan nog een lollie toe. De groteren voorovergebogen over jou schriftjes, schrijven met een heuse pen, een nieuw schooluniform. De vaders en moeders verwend met heerlijke mango's, ananassen als je hen een bezoek brengt in hun schamele hutje. Je brengt bij allemaal een lach op het gezicht, voor even, maar dan houdt men moed. En hoe graag we het ook zouden willen, het blijft een wereld van verschillen, helaas[e-1f629].
Groetjes Marjorie
-
19 November 2022 - 22:06
Margot Kuijsters:
@Miranda,
zou je even je emailadres aan me door kunnen geven? Alvast bedankt,
margotkuijsters@gmail.com
Ook iedereen die de nieuwe verslagen wil ontvangen.
-
26 November 2022 - 20:28
Meta Van Duijvenboden:
Zo herkenbaar. Ik ken je niet, maar ook ik kom al jaren in tanzania om op een schooltje te werken. Het onderwijs is treurig, de meeste kinderen komen van school zonder dat ze kunnen lezen, schrijven of rekenen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
