Beroepskeuze

Grenzeloos is onze beroepskeuze in Nederland.

HBO 1129 opleidingen.

MBO 475 beroepsopleidingen, gericht op het uitvoeren van een bepaald beroep. Je leert belangrijke competenties en theorie toe te passen middels stages.

Van Aircargo-specialist tot Zorgprofessional.

WO 400 universitaire opleidingen.

Dan nog particulier onderwijs en thuisstudies.

Financieel is het ook te doen, iedereen kan een studiebeurs krijgen.

Wat een luxe is dat!

Velen lopen hier met de ziel onder de arm. Een briljante toekomst verdwijnt als sneeuw onder de zon als je je VWO (Form 6) hebt afgerond.

Alleen het topje van de ijsberg krijgt een lening. Schoolfees van E1000,-/jaar zijn echt niet te betalen voor de gemiddelde Tanzaniaan. In de verste verte niet zelfs.

Velen zitten nog steeds in the circle of poverty en als je ook al geen vervolgopleiding kunt doen is het moeilijk om eruit te komen

Een goed ambachtsman worden dan misschien? Dat is niet de ambitie van de slimme jongens hier.

Nogal eens word ik geconsulteerd of ik niets voor ze kan betekenen, een opleiding kan betalen of ze mee naar Nederland mogen.

Maar als je ze dan vraagt wat hun droom is, wàt ze dan willen studeren zien ze een toekomst voor zich als advocaat, leraar of dokter. Meer variaties hoor ik niet.

Jaren gaan voorbij nadat ze van school komen. Ze hangen maar wat rond, snabbelen hier en daar een centje bij. Schrijven nogmaals in voor een lening, zijn verrre van gelukkig. Er is geen toekomst en dat beseffen ze.

Er was ook geen beroepskeuze-adviseur of info-dagen, geen smartphone om te googlen en geen hoog opgeleide ouders die stimuleren.

Terwijl er zoveel professies goed van pas zouden komen. Watermanagers, landbouwspecialisten, wegenbouwers, werktuigbouwkundigen etc, etc.

Hele generaties voelen zich zo verloren.

Maar hopen dat 'onze kinderen' van de Mount Karmel School wel een briljante toekomst gaan krijgen. Vooralsnog worden ze gefaciliteerd met engelstalig onderwijs, goed eten, warme kleren etc.

Het is echt koud nu in de bergen. We zitten met dikke jassen aan te eten.

Een raar gezicht, maar er is hier geen verwarming en slechts 14C.

De kinderen komen 's morgens op hun badslippertjes en dunne kleren om wat warmte en eten bedelen. Gelukkig hebben we in Same nog veel dikke truien en schoenen gescoord op de kwasa kwasa. Trots als een pauw paraderen ze rond in hun nieuwe derdehands kleren. Dag èn nacht zullen ze die aanhouden.

Ik kom nogal eens in hun hutjes en dan zie je hoe slecht ze het hebben, anders zou je het niet geloven. Geen water, al helemaal geen warm dus. Geen elektriciteit.

Druk bezig ben ik met het afwerken van het laatste lokaal. De kozijnen worden geplaatst, het glas ingezet, 32 ramen dus waarvan er 24 open kunnen! Zelf ben ik al die kozijnen aan het verven. Een mooie rode topvloer wordt aangebracht en een meterslang schoolbord geplaatst. We hebben het zelfs over een digibord gehad, maar dat is nog een brug te ver. Hoewel de elektrapunten daar al wel voor geplaatst zijn en funktioneren!

Een dagje zijn we met wat kinderen naar Mukomazi Park geweest, vlakbij Same. Met onze ambulance. Een gezellig uitje en voor de kinderen de eerste keer. Live zagen ze olifanten, kuddes zebra's, parmantige giraffen en zelfs drie leeuwen!

Wat hebben ze genoten. In hun zondagse kleren kwamen ze aanzetten. Natuurlijk hebben we ze goed verwend. En zelfs kip met friet gegeten, de ultieme lekkernij.

Kadootjes voor de moeders en een brood voor de hele familie. Hier zullen ze nog lang van nagenieten.

Aangezien ik zo bezig ben geweest heeft dit verhaaltje lang moeten wachten. Gisteren zijn we thuisgekomen, twee dagen gereisd, via Kilimanjaro, Ethiopië, Wenen en Brussel.

Tot snel! En voor alle studenten: geniet maar extra van het volgen van je studie vanaf september en realiseer je dat het lang niet overal in de wereld zo luxe is.

Maak gebruik van de kansen die je krijgt en geniet van je mooie toekomst!

P.S. voor alle vrienden die begaan zijn met Same District Hospital,

hartelijke groeten van de dokters en nursies.

Ze zijn druk bezig met het bouwen van een "akuut block" , een SEH IC!!

Zelfs met apparatuur begrijp ik. Achter het fysiogebouwtje. Mortuarium inrit

wordt hoofdingang. (haha).

Een werkende digitale x-ray nu en ook een werkende echo, en Anton de

groene staat op de Maternity!

Maar binnenkort wordt ook begonnen met de bouw van een heel nieuw

ziekenhuis, richting Makanya. Echter, dat terrein wordt momenteel overlopen

door olifanten. Een groot probleem, ze trappen alles plat er zijn er veel te veel.

In Kighare gaat het ineens snel vooruit met de bouw van de operatiekamer.

Het wordt heel mooi, lichtgeel van buiten, prachtige vergezichten. De ok-vloer

niet van epoxie maar wel een andere soort harde kunststof.