Palmpasen
Blijf op de hoogte en volg Margot
11 April 2022 | Tanzania, Same
Nu heb ik me even moeten opsluiten in de nieuwe school om een verhaaltje te schrijven voor mijn beste lezers. Het is zaterdagmiddag en hier gaan ze me niet zoeken.
Als bij Julie Andrews in the Sound of Music loopt de kinderschare hier achter me aan. Ònder schooltijd, vóór schooltijd en ná schooltijd. Mzungu weet altijd wel iets te verzinnen, te spelen, te eten of op stap te gaan.
Vanmorgen had ik ze nog te pakken met een nepslang. Lol voor 20 kinderen tegelijk.
m'n broers zijn weer vertrokken. Het was een bijzondere beleving. De eerste dag hebben we samen gefietso, rondom Moshi, met een Tanzaniaanse gids.
De derde dag zijn ze mèt gids, mèt Google en mèt Garmin tòch nog verloren gereden!
Ineens waren ze op 1700m hoogte, wat niet de bedoeling was. Méér hoogtemeters gemaakt als de Mont Ventoux hoog is.
Het was een zware dobber, nog niet gewend aan de hitte boven 30C en mèt bepakking.
En de 42 lekke banden, in Masailand veel scherpe doornstruiken, deden er ook geen goed aan! Maar ze hielden de moed er in en de dag daarna zijn we op safari geweest in Mukomazi National Park, op 8 km van Same.
Héél veel giraffen en olifanten gezien en voor de lunch kregen we een lekker geitje op de bbq samen met Zwitsers. Grappig dat ook zelfs zij, zo precies als ze altijd zijn, sjoemelen met PCR-testen. 200CHF daar!
De gevreesde fietstocht van Same naar Kighare, met ook weer heel veel hoogtemeters, bleek een fluitje van een cent. In slechts 5 uur trapten ze naar boven! Vóór lunchtijd waren ze er. Ongelofelijk! En geen lekke banden.
Met een ambulance vol met kinderen zijn we ze in gaan halen in het hart van het dorp.
En wat hebben ze genoten! Vier dagen lang, op de pastorie geslapen, tussen de bananenbomen. Twee maal per dag rijst met bananen gegeten.
De nieuwe school en de kleuterschool in werking gezien. Achtervolgt door de kinderschare, naar de Goudrivier, een geit gekocht voor op de bbq, die we daarna weer kado kregen, naar de hutten van Mvango, zien hoe ze daar leven zonder electriciteit en stromend water. Helemaal niets, alleen het gezelschap van elkaar.
Het ziekenhuisje in bedrijf.
Naar de kerk op zondag, een waar spectakelen een goed woordje gedaan voor zo'n 450 gelovigen.
Ze willen nu eenmaal weten wat er voor geluid uit een Mzungu komt.
En toen weer met de ambulance naar Same, de bus naar het vliegveld, van Kilimanjaro via Dar Es Salaam naar Amsterdam en dan geradbraakt door naar Dusseldorf om dan nog met de auto 160 km terug te rijden.
Het was onvergetelijk!
Uiteraard ben ik hier gebleven. Er moeten nog veel puntjes op de i gezet worden met de school en dat zit hem vooral in de leerkrachten en hun weinige creativiteit.
Het is niet makkelijk om je niet als een koloniaal te gedragen, maar toch diplomatiek verbeteringen aan te brengen. One way traffic and parroteducation is niet wat we willen.
Ons schoolhoofd is erg serieus, we noemen hem de generaal,wil niet van lesprogramma's afwijken en is steeds bang dat inspectie komt.Om de havenklap nemen ze examens af om bewijsmateriaal te hebben.
Volgende week gaan we een lerarenswitch doen. Hopelijk dat het dan beter gaat op de Ietsje minder serieus mag best en dan zijn onze kinderen heel snel blij. Doktertje spelen is nu favoriet, poppen met gebroken armen, ambulance bellen met neptelefoon, recepten uitschrijven, of huismoedertje spelen is ook favoriet. Kind op de rug binden en naar de markt gaan. Zo lief..
Het is heerlijk weer, zo'n 30C, om half 7 licht en om half 7 donker.
Ik kan het hier prima uithouden. Morgen is het Palmpasen, zelfs de auto is versierd met palmtakken.
o is versierd met e. Achterop de bromfiets aangeleverd vanuit Same.
Mijn gastheer zal het druk krijgen volgende week. En op Goede Vrijdag lopen we de kruistocht buiten, naar de top van de berg Mount Karmel, met schitterende vergezichten. De staties door onze Nederlandse mannen destijds gemaakt.
Ik zou 2 jr geleden al mee hebben gelopen, maar Corona kwam en ík moest weg van de ambassade.g.
Nu mag ik gelukkig nog even blijven, als God het wil!
Halleluja!
Margot
-
13 April 2022 - 20:46
Paul:
Hey Margot
Heel leuk verslag weer, wat een avontuur zeg zo’n fietstocht, verdwalen met een gids, die 2 hebben echt afgezien!
Er is nog een hoop werk voor je te doen op het schooltje lees ik vooral richting de leerkrachten, veel succes ermee, ik kijk al uit naar t volgende verhaal! -
13 April 2022 - 22:34
Marga:
Hoi Margot.
Fijn weerom een van je verhalen te lezen. Brengt Kighare altijd weer dichtbij. Bedankt nog voor de video met wierookvat. Ik heb er een printscreen van gemaakt en stuur hem door naar Best -
14 April 2022 - 07:26
Francien:
Geweldig zeg, wat een mooie ervaringen ! -
14 April 2022 - 11:02
Jan Rensen:
Haa, Margot, ik begon al te twijfelen, nog nooit heeft er zo lang tussen 2 berichten gezeten.... Maar de aanwezigheid van je broers en de schoolactiviteiten slokken natuurlijk alles op. Ik weet niet hoe lang je daar nog blijft maar ik heb het idee dat je aardig van je voorgenomen reisschema bent afgeweken. Maar die vrijheid heb je, heerlijk toch !!
Wij gaan ook weer op reis, lekker lang, zeker twee-en-een-halve maand en misschien nog langer. Gaan zondag met de camper zuidwaarts, eerst naar Luxemburg en dan Frankrijk, Spanje , Portugal, we zien wel. Waar het mooi weer is. Heerlijk vooruitzicht. Margot, het allerbeste voor jou, succes en we houden contact!!!
Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
