Oxygen.

Lachende kindergezichtjes, als Zwarte Pietjes struinen ze om kwart voor zeven al rondom het huis.

Ze drukken hun neus tegen de ramen en kijken of er al een glimp van Sister Margret is op te vangen.

Niet kunnende wachten tot ze de deur open doet en vaak zitten ze al binnen als ze een openingetje kunnen vinden.

Meteen vertrekken we naar het kleuterklasje en vallen ze aan op de kleurpotloden, de autootjes en de poppen.

Ondertussen vragend of ik nog niet een paar nieuwe sokken voor ze heb, brood, een trui en dat die schoenen die ze aanhebben toch écht niet meer kunnen en veel te klein zijn.

We hebben ons heerlijke momentje tussen 7u en 8u en kleuren er op los.

Grappig dat ze al korte Engelse zinnetjes maken. Op onze school geleerd dit jaar, van juf Eva.

Om 8 uur komt de rest en gaan we door naar de "morningceremonie", een Afrikaanse traditie waarin de vlag gehesen wordt, gymoefeningen met veel muziek gedaan en een groetceremonie met de hele school.

De ouders wilden graag een schooluniform voor de kinderen. Het subtiele rood-wit-blauwe randje wat ik bedacht had is roze-wit-blauw geworden, een hemelsblauwe trui en lange broeken of rok.

Ze wilden zich onderscheiden van de staatsschool namelijk, met de rafelige geel-blauw-groene truien.

Even later brullen ze er op los met de nummers van één tot twintig. Iedere dag opnieuw en de "vowels" A-E-I-O-U .Helaas is getalbegrip aankweken nog een brug te ver, als ook de letters correct te leren schrijven. Maar ja, zelf hebben de leerkrachten het ook zo geleerd.

De eerste goal is zeker al bereikt. Kinderen uit de buurt van arme gezinnen de kans geven op beter onderwijs en engelstalig. Gratis boeken en eten, zonder energie kunnen de hersens namelijk ook niet werken.

Ten minste één leerkracht voor iedere klas en niet meer als 25 kinderen per klas.

Het eerste officiele jaar zit er bijna op en we kunnen dik tevreden zijn met wat bereikt is.

De eerste twee klassen van het nieuwe schoolgebouw zijn nu helemaal af. Zó prachtig, boven op de berg, met heel veel licht en ruimte.

Totaal 80 kinderen verdeelt over 4 groepen, met 4 leerkrachten, een kok, een poetsvrouw alias hulpkok, mijnheer pastoor alias directeur, een watchman alias watermanager en binnenkort een moestuinverzorger, want we kweken onze eigen groenten voor de kinderlunch. Verder een timmerman voor kasten, nieuwe lessenaartjes en stoeltjes en een kleermaker voor de uniformen.

En deze week hebben we kinderopvang geregeld in het dorp, een volledig nieuw concept voor hier.

Twee leerkrachten en een laborante hebben hun kinderen ver weg bij oma gestationeerd omdat ze alleenstaande moeder zijn en geen familie in de buurt hebben. Daardoor zien ze hun kinderen maar zo'n twee keer per jaar en ze missen ze iedere dag. Na Hollands voorbeeld hebben we een gastouder gevonden in het dorp! Iedereen blij en de kinderen kunnen naar een goede school als ze oud genoeg zijn.

We lachen veel en ze vinden het prachtig als ik ze verkleed als Zwarte Piet en Sinterklaasliedjes leer.

Lekker niemand die zegt dat we er regenboogpietjes van moet maken, dan zouden ze helemaal niet meer bijkomen.

Van het schooltje loop ik naar het ziekenhuisje en een uurtje later weer van ziekenhuisje naar schooltje.

Weer even een verjaardag vieren of een spelletje doen en zo zijn mijn bezigheden met elkaar verweven als een vlecht.

Maar het is natuurlijk niet allemaal rozengeur en maneschijn. Dan zijn de toiletten weer heel erg vies, dan doen ze de puzzels allemaal op de kop bij elkaar in de doos, dan is er weer geen water, dan weer geen stroom. Eindeloos kleurpotloden aanslijpen, ze zien het gewoon niet. Geen ruimtelijk inzicht en niet kunnen sorteren. Dus geen boekjes in de rij van groot naar klein, geen blokjes bij blokjes en poppekleertjes bij poppekleertjes maar alles door elkaar, hoe vaak je het ook samen met ze doet.

Workshops heb ik gegeven na schooltijd om de leerkrachten eenvoudige knip- en plakwerkjes te leren. Ze leken enthousiast, echter niet één die het in de lessen uitgeprobeerd heeft. Het is al teveel out of the box voor ze.

Een oudermiddag georganiseerd met een goede opkomst. Ouderparticipatie is voor hen dus blijkbaar als je geinteresseerd bent in wat voor resultaten je kind haalt. Maar vooral wegblijven uit de klas.

En dat ze maar genoeg huiswerk mee krijgen, ook de kleuters. Learning by playing is een ver van hun bed show. Wel zouden ze willen dat de kinders op schoolreisje gaan.

Bij zo'n 20 kinderen hebben we met het team een assessment gedaan of ze capaciteiten hebben om naar Standard 1 te gaan. Grofweg de helft was naar mijn mening te jong nét 5 jaar of 5.5 jaar en nog onvoldoende skills als concentratie 20 min., schoenen strikken, kleuren herkennen, terugtellen van 10 naar 1, letters herkennen etc. Maar de leerkrachten waren met 4:1 in de meerderheid. Met pijn in mijn hart moet ik ze laten gaan. Ze kunnen niet doubleren hier en in Standard 1 mag je nooit meer spelen, als je geluk hebt één uurtje in de week tekenen..

En dan heeft Sister Margret weer even zuurstof nodig, oxygen. Dan moet ze weer een paar weekjes naar Nederland.

Dan kan ze in het nieuwe jaar weer helemaal opgeladen en met nieuwe ideeën ten tonele verschijnen.

Maar die lachende kindergezichtjes die mis ik nu al.....

"You can leave Africa, but Africa will never leave you"..........

Sister Margret.

N.B. Amper heb ik de Bananenrepubliek verlaten of er is fors noodweer uitgebroken! De waterleiding die vanuit een bron in het tropisch regenwoud naar vier dorpen loopt is voor een deel weggespoeld.

Dat betekent h e l e m a a l geen water nu! Daarbij zijn ook nog twee bruggen verwoest, waarbij één brug de verbinding vormt naar een ziekenhuis waar keizersneden gedaan worden etc. Dat is dus gewoon niet mogelijk nu.. Stel je voor, alleen regenwater opvangen nu!

De dokter, de pastoor en de burgemeester zijn ter plekke diep het oerwoud ingegaan om de schade op te nemen.

Een hele lange weg te gaan dus nog.

Denk de komende dagen maar eens als je de kraan opendraait dat dat echt niet zo vanzelfsprekend is overal op de wereld dat er dan ook water uit komt... en dan nog zelfs warm water..