Schaamteloos vliegen, de wereld rond.

Het is inmiddels drie maanden geleden dat ik uit Tanzania vertrokken ben. Uit de grond van mijn hart dank ik de Nederlanders dat ze zo massaal op reis zijn gegaan, want intussentijd heb ik er zoveel gerepatrieerd dat ik opgeklommen ben tot de platinum status bij de KLM.

Echt met heel veel plezier ben ik de wereldovergevlogen. (Sorry voor de mensen van de vliegschaamteclub..)

Nu gaan we weer eens in Afrika kijken en twee nichtjes zullen me vergezellen. Ondoenlijk om de KLM hoofdprijs te betalen in het hoogseizoen €1700,-voor deze studentes, dus gaan we het B-traject in.

We besparen €1000,- als we vliegen van Brussel naar Wenen naar Ethiopië naar Kilimanjaro.

Helaas, op Zaventem gaat het al mis!. Renske wordt niet toegelaten op de vlucht!

Wat een drama. Haar droom verandert in eeeen nachtmerrie. Ze had er zo naar uitgezien. Haar paspoort was niet precies meer nog zes maanden geldig. 16 jaar, we moesten haar alleen achterlaten. Bijna was het gelukt dat ze een paar dagen later kwam. Maar helaas, alle vluchten zaten vol.

Adis Ebaba ligt op 2350m hoogte en de hoofdstad van Oost-Afrika. Het was er best koud, maar staat bekend om zijn goede koffie. Dan door, over de evenaar naar Kilimanjaro.

Het was weer een warm welkom in Tanzania, als enige vliegtuig op de luchthaven aankomen, de visumceremonie, de customs die weer eens lekker door je koffer graaien in de hoop een zakcentje te kunnen bijverdienen en trouwe Charles die ons op stond te wachten.

Het is winter in Afrika, zo'n 22 graden, heel fijn.

In Moshi vertoont het straatbeeld alle geuren en kleuren van Afrika, met op de achtergrond de besneeuwde top van de Kilimanjaro.

Je waant je als in de film. Veel wandelende winkeltjes die hun waren aanbieden. Betekent een 'schoenwinkel' heeft één of twee paar op het hoofd, vijf paar in de hand. Een 'kledingzaak' is een wandelende kleerkast etc.

Op detrottoirs zitten kleermakers achter hun trapnaaimachines altijd hard te werken.

Keurig opgestapelde bergen sinaasappels en avocado's in de fruitstalletjes langs de weg.

Tientallen tuk-tuks racen door de straten, links en rechts gepasseert door bromfietsen. Daartussen lachende schoolkinderen die altijd in zijn voor een oefeningetje Engels of alles wat enige aktie voortbrengt.

Rijkelui's Landcruisers, volgepropte minibusjes en ronkende lange-afstandsbussen doorkruisen de stad.

Etensstalletjes geven rookpluimen enkleurig geklede vrouwen, dik van de ugali, banjeren over de trottoirs.

We maken een fietstocht met een gids rondom Moshi en rijden zo de suikerrietplantages in. Deels wordt er machinaal geoogst, deels nog met de hand.

We bezoeken een 'steenfabriek', zeven dagen liggen de stenen in een handgemaakte oven, dan heb je topkwaliteit. Earthqwake-proof zeg maar.

We rijden langs een wildwaterrivier, prachtige oude baobab bomen, de wortelwasplaats en het oude stationnetje waar sinds twee jaar weer een trein stopt. En steeds op de achtergrond de Kilimanjaro.

De volgende dag gaan we zuidwaarts. Op weg naar Same stoppen we in Mgagao waar de veemarkt van de Masai is. Aangezien we daar vrienden hebben gaan we die even groeten. Trots leiden ze ons rond. Een koe kost €400,-, een geit €40,-.

En deze mannen houden wel van een goed stuk vlees dus mochten we mee bbq'en. Prima geitepootje op.

Toch heel bijzonder om zo diep in Afrika te zijn en geen enkele tourist te zien.

In de minibus naar Same, tezamen met 25 Masai en nog veel meer kippen gingen alle handen door het haar van Fleur om te voelen of het wel echt was. Zoiets hadden ze nog nooit gezien.

Binnenkort naar Kighare om nog veel meer avonturen te beleven. Daar wachten onze kinderen op ons. We hebben ze al aan de telefoon gehad. Ook hier is het vakantie nu. Extra ingelast vanwege een volkstelling. Geschat nu: 60 miljoen! Over 10 jaar verwacht: 90 miljoen!

Altijd pole pole hier, behalve met het maken van kinderen..

So far, so good. Maar toch missen we ons nichtje bij alles wat we doen.

Hartelijke groetjes, Fleur en Margot.