Tussen hemel en aarde.
Blijf op de hoogte en volg Margot
30 April 2022 | Tanzania, Same
Hemel en aarde liggen hier dicht bij elkaar.
Over de hemel wordt veel gezongen, niets dan goeds. De engelen zweven rond met trompetten en hoorngeschal.
God, met de armen wijd en een gouden krans rondom het hoofd is het middelpunt.
Vorige week at hij met zijn apostelen het laatste avondmaal. Daarna was hij een paar dagen uit beeld. In de kerk waren zijn beelden afgedekt met grote, paarse doeken.
Op vrijdag liepen we de veertien staties van de Kruisweg.
In processie, kleurrijk, met zo'n 150 mensen en veel gezangen een ware belevenis.
De kinderen zwermend om me heen of we op excursie gaan. Onder een parasolletje tegen de felle zon.
De vergezichten waren fenomenaal met als eindpunt het grote kruis boven op de berg.
Zo mooi, Lake Ndungu en tot ver in Kenya en over Mukomazi National Park uitkijkend.
De wolken als schaduwen over de bergen voortglijdend.
Je zou bijna vergeten wat de reden voor deze mooie bergwandeling was.
Twee dagen later het hoogfeest van Pasen, voorafgegaan door een Paaswake met grote vuren bij volle maan. Veel ceremonie en zowaar koud in de bergen als bij ons in de Kerstnacht.
En dan vieren we dat Hij is opgestaan uit het dodenrijk. Twee dagen lang goed eten, drinken en weesgegroetjes.
Petrus aan de hemelpoort staat nogal eens te roepen de laatste tijd. En er wordt helaas naar hem geluisterd.
Het begon met de auto, pick-up truck, die onze kinderen uit de naburige dorpen naar school brengt. Gelukkig had hij ze al afgezet en op de terugweg rijdt hij het ravijn in!
De bestuurder was dronken en dat al in de ochtend! Geen verantwoordelijkheidsbesef dus! Met wat kleerscheuren kwam hij er van af, de auto was flink beschadigd.
De politiezaak werd in de minne geschikt. Iedereen was flink geschrokken.
Een rijke opa heeft nu een heuse schoolbus aangeschaft, met een nieuwe chauffeur.
So far, so good.
Maar dan was er vorige week een begrafenis in het dorp. Familie kwam uit Dar Es Salaam. Halverwege ging de bus over de kop. Té hard gereden in het donker!
6 doden te betreuren, 19 gewonden. Één familielid dood, 43 jr en twee zwaargewond.
Dus een paar dagen later wéér een begrafenis in onze kerk. Heel triest.
De volgende dag zit het 10-jarig dochtertje Elise, geen broertjes of zusjes, gewoon bij ons aan de keukentafel te kleuren, ze had dus nèt haar vader verloren. Tsja, voor haar de beste manier om troost te zoeken nu tussen de buurtkinderen..
De school heeft een weekje Paasvakantie gehad. Het is weer een drukte van jewelste als ze terugkomen.
Ook wij zijn er twee daagjes tussenuit geweest. Met de trein naar zee.
Klinkt erg eenvoudig. Maar het is een wereldreis hier! 14 uur in een ouderwetse dieseltrein hobbelen. Alle kanten word je opgeslingerd. De gemiddelde snelheid is 30 km/uur. Ieder stationnetje doet hij aan, 28 dus. Er zijn slaapwagons en een restauratiewagen waarin écht gekookt wordt, prima eten.
Er is een dokter aan boord, politie en een gastheer. Bedden worden opgemaakt. De bungo flavour muziek schalt dag en nacht door de gangen.
Aan zee was als een tropisch paradijs! Hutten op palen aan zee. Wuivende palmbomen voor de deur. Golven tot aan je trapje, warm zeewater. Eens lekker bij-eten, ben inmiddels 5 kg afgevallen van al die rijst met tomatensaus.
Een aards paradijs of een hemels paradijs??
Dan wel weer even 15 uur terughobbelen en om 5u 's morgens stopt de trein in Same!
Sta je daar op een God's verlaten stationnetje..
Maar ja, in ieder geval veel veiliger als over de weg!
Het is regentijd inmiddels, wat inhoud dat er iedere dag minstens één uur tropische stortbuien zijn. De hemelkraan staat dan wagenwijd open. Er is geen drainage, dus alles staat meteen blank. Maar het is goed voor de gewassen.
Inmiddels ben ik weer in Nederland na een hectische laatste week. Er ligt een grote uitdaging bij de lesmethodes van de leerkrachten, 5 inmiddels, voor 4 groepen.
Allen zijn zij Tanzaniaans opgeleid, van Certificate tot Universitair, maar er is géén creativiteit, ze leren de kinderen geen lifeskills, zuiver Parroteducation (kopiëren) en One way traffic, geen interaktie. Zelfs het zingen is verstomd.
In de Syllabus, geschreven door het Ministery of Education, staat alles juist precies goed weergegeven. Wàt ze moeten leren, hóe ze moeten leren, de lestijden etc,
Heb meetings gehouden, schema's gemaakt, uitleg gegeven. Maar een Tanzaniaan zal nooit iets vragen en ze blijven het op de aangeleerde manier doen, die is toch goed..?!
En de kinderen.... die zitten met de armen over elkaar te wachten.... te wachten.....
Dus zo is het leven op aarde in Kighare nu. Het is wachten op berichten van boven, uit de hemel. Tips, om het onderwijs te verbeteren en de leerkrachten om te turnen.
Zodat de kinderen de handen uit de mouwen kunnen steken en bezig mogen zijn met spelen, oefenen, ontdekken, zingen, dansen, tekenen, leren, vriendschappen opbouwen, hun fantasie mogen gebruiken, zelfdenkend worden...
Ik kan niet wachten! God helpe ons............ Mungu asante!
Margot.
-
01 Mei 2022 - 10:56
Jan Paulussen:
Hoi Margot. Weer in Nederland! Ze kunnen jou wel uit Tanzania halen maar Tanzania niet uit jou! Klinkt inderdaad hectisch al die beslommeringen. De treinreis doet me terug denken aan mijn jeugd toen de A58 er nog niet was. Dagje naar zee in de zomer was altijd maar afwachten of je er ook inderdaad kwam. Alles moest toen door al die kleine dorpjes en als je half twee Kruiningen, om in Vlissingen te komen, niet voorbij was kon je net zo goed omdraaien.. Orthodox Pasen was ook weer interessant om mee te maken. Het ga je goed en wacht rustig af wanneer en waar je weer zult opduiken. Groetjes. -
01 Mei 2022 - 12:51
Silvia.vanopstal@telfort.nl :
Weer een bijzondere periode afgesloten op het door jou zo geliefde Tanzania. Ze gaan je zeker missen. Nu weer even tijd om gezellig bij te kletsen. En vervolgens weer snel je ticket te boeken. -
06 Mei 2022 - 12:09
Pierre Van Der Wee:
Weer een mooi verslag Margot, blijft leuk om het steeds weer te lezen . Het is tijd om weer eens lekker bij te kletsen , jammer genoeg heb ik al meer als een week veel pijn in mijn rug , maar ook dat wordt vanzelf weer beter . Wij gaan a.s. Dinsdag voor tien dagen naar Mallorca zoals gewoonlijk . Ik hoop de volgende maand als we weer bijeen komen erbij te zijn . Groetjes allen en snel tot ziens .!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley