Terug in de tijd

Stel je voor je hebt géén douche, laat staan een warme.

Eten kook je op een open vuurtje, drie stenen naast elkaar en wat dikke takken erop. Die je boven op het hoofd, soms van ver moet halen. Blij als je een lucifer kunt vinden om het aan te maken.

Stel je voor je hebt geen wasmachine, geen vaatwasser, geen keukenhulpen.

Stel je voor je hebt geen vervoermiddel. Alleen je eigen benenwagen, ook geen kinderwagen, dus een kind bind je achter op je rug. Heb je er twee die geen lange afstanden kunnen lopen één op je buik en één op je rug.

Stel je voor je hebt geen boter, geen shampoo, geen lekkernijen behalve oliebollen, geen weersvoorspelling, geen straatverlichting, geen geplaveide weg, geen kasten, geen magnetron, geen aardewerk borden, geen inpandig toilet wat je door kunt trekken en ook geen toiletpapier, geen handdoeken.

Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Je hoeft niet te kiezen wat je het liefste dan wèl zou hebben, het is er eenvoudig allemaal niet.

Geen portemonnee, daar gebruik je een hoekje van een doek voor. Spaargeld helemaal niet en ook geen bankrekening.

Geen onderbroek aan, geen luiers voor kinderen en dat zijn allemaal maar kleine dingen.

Ook geen fabrieken die werk zouden kunnen verschaffen, geen snelwegen, geen treinen, geen tractoren, geen machineriën, geen bibliotheken, vaak geen elektriciteit.

Anno 2025 het bestaat nog! En er valt mee te leven. Het went. Alleen duren alle processen véél langer.

Om van A naar B te komen heb je dus veel meer tijd nodig. Met de hand wassen duurt veel langer en ga zo maar door.

Afwassen is gebukt bij een laag kraantje de plastic borden afspoelen. Als je met je handen eet heb je ook geen bestek nodig, dat scheelt dan weer.

Geen vaatdoekjes, Jif of afwasmiddel, nieuwe kranten, oude kranten.

Het leven wordt geleefd als bij ons 80 jaar of langer geleden. Zes dagen in de week werken, nauwelijks vakantie, nooit op vakantie. Ze zeggen wel eens dat wij mooie horloges en uurwerken hebben, maar Afrika heeft de tijd. Dat is toch niet helemaal waar omdat al die processen langer duren.

Om met zo'n Westerse achtergrond in zo'n leven in te passen vergt toch wel wat van de mens. Je wilt niet als een koloniaal optreden en steeds "je kunt het beter zó doen" zeggen. Daar word je gefrustreerd van. En zij ook en gaan expres nog meer terugvallen naar vroeger.

Dus lekker bij het lage kraantje laten afwassen, veel te veel hout laten gebruiken bij vuurtje stoken, lekker in de rook laten zitten, schoorsteen nooit van gehoord.

Opvallend vind ik dat ze zich niet hechten aan spullen. Je zou verwachten dat als je bijna niets hebt je juist die dingen koestert. En dingen hergebruikt eventueel voor een ander doel. Kleding herstellen als iets kapot is. Onderhoud aan hutten, een likje verf hier of daar zou wonderen doen.

De volwassen generatie gaat niet meer veranderen.

Maar onze kinderen laten we de schoonheid zien van bloemenperkjes aanleggen in de tuin en onderhouden, wat je allemaal niet met een gebruikt plastic flesje en karton van een doos kunt doen. En dat we afwassen met heet water en zeepsop. Hoe we onze toiletten poetsen volgens een protocol. Hoe we kleren opvouwen op stapeltjes en repareren, zuinig zijn op onze potloden en preciezer laten werken en vele ADL skills.

En als ze het dan uit zichzelf doen kan ik je vertellen dat je daar dan héél blij van wordt! Onze kinderen, zij zijn de toekomst voor een opkomend Afrika. Het is nog een lange weg te gaan en toen ik deze week vertelde dat ze met een raket naar de maan zijn geweest dat mensen daar negen maanden hebben vastgezeten waren ze een en al oor.

Zelf ga ik weer even genieten van de luxe van Europa en zal vaak aan ze denken. Aan hun uitdagingen, de worstelingen, de geldzorgen. Het kan even duren, maar het gaat comfortabeler worden. En het grote goed dat ze hebben is altijd mooi weer, het beste klimaat van de hele aarde en héél véél frisse lucht. En bovenal een hele gezellige, kleurrijke samenleving waar het leven dus als 80 jaar geleden bij ons was!

Warme groet,

Margot