Een dag vlieg.
Blijf op de hoogte en volg Margot
14 Februari 2016 | Tanzania, Same
De dag begint met een ontbijtje met mijn jongens. We zijn zo samen een soort gezinnetje. Dus de ene heeft tandpijn, gelukkig hebben de left-over paracetamols nog geholpen, de ander gaat binnenkort naar Salzburg en krijgt ondertussen een lesje duits.
Vervolgens naar het " Morningreport" in het ziekenhuis om 7.30u. Daar worden de critical care patienten besproken en de ziekenhuisproblemen. Iedere dag toch wel aanzienlijke problemen. Twee dagen geleden vertelde de DMO, medisch directeur van het gehele Same district, dat hij moest vertrekken en wel meteen, na 3 jaar trouwe dienst, 900 km verderop. Zo gaat dat in een staatsziekenhuis.
Gisteren problemen dat er 's nachts geen medicijnen te krijgen waren, misschien toch maar een apotheker in de nachtdienst?
Het bloed is al een week op en gisteren zijn ze de bergen ingegaan, 70 km onbegaanbaar naar Bwambo en hebben 50 zakjes bloed vergaard onder de inwoners. Het was een gevaarlijke onderneming, want het regende de hele dag hard en op de terugweg lag er een boom over het bospad. Om middernacht waren ze terug met de buit. Vandaag bloedmonsters daaruit, moeten naar Moshi (>2u) om op hepatitis B te testen. Het elektrolyten-app is trouwens ook al een half jaar kapot, dus die monsters gaan ook mee.
Dagelijks problemen met de bevoorrading. Alle spuiten zijn nu weer op, het gips is op en ga zo maar door.
Er was me gevraagd door investeerders uit NL om een onderzoekje te doen. Gisteren ben ik met hen op pad geweest, zeer interessant, we zijn gaan kijken naar reeds een geimplementeerd waterharvestsysteem en uitleg over biogas van menselijke uitwerpselen en het planten van fruitbomen rondom scholen en irrigatie in Masailand, waar het erg droog is.
Dus daarom alle afdeling langsgelopen voor interviews. Er wordt zorgvuldig gecleand. Het is zo dat er morgen een hotemetoot van de regering komt en ze krijgen " iets". Nou, die zou ik graag eens willen spreken!
Bij de kinderafdeling leuke dierenposters opgehangen met de leerlingen en uitgelegd hoe je de kinderen kunt vermaken bijvoorbeeld. Het was meteen gezellig, ook voor de jonge moedertjes. (16-17 jr)
Door naar Maternity, altijd aktie daar. De tweeling die deze week geboren is (bij 28 weken, 100gr+1200gr, geen borstvoeding) doet het goed.
Om de 3 uur krijgen ze een infuusdopje nutrilon. Ze hebben nu eigen dekentjes en de moeder zorgt heel goed voor ze. Ze liggen dus gewoon in het grote bed, want de couveuze-afdeling is nog niet klaar.
Er ligt al een moeder te bevallen. De vliezenprikker is kwijt, dan maar met een kocher te werk en hupsakee, er floebert er weer een de wereld in.
Even later richting operatiekamer, buitenom door volle "gangen", met een moeder voor keizersnede. Het is gewoon lachwekkend hoe iedereen erbij staat. De operatiekleding is op en dan bind je dus wat doeken om en op je hoofd. Het is echt geen gezicht, ik kan dit niet op foto vastleggen.
Nou, dan is er dus ook geen bewakingsapparatuur. Maar gelukkig is God weer met ons en alles gaat goed. Ik mag weer een meisje opvangen. Altijd leuk om zo snel mogelijk het kindje bij moeders hoofd te brengen en het geslacht en gewicht te vertellen.
Had ik trouwens vorige week de hele handenwasruimte schoongemaakt, zeeppompjes geplaatst, wat denk je, alles weg....grrrrr....
Terug op de afdeling nog een keer voor keizersnede. En verbazend, vandaag kregen alle moeders een bikinisneetje!
Lekker douchen en tegen de avond nog een rondje lopen naar het voetbalveld. Mooie vergezichten daar en ondergaande zon. Met kinderen waka waka gezongen en filmpjes terug laten zien. Iedereen lol!
De jongens zijn iedere dag te vinden op het voetbalveld. Vol overgave spelen ze Manchester United tegen Chelsea. Een bal gemaakt van plastic zakken, ooit bedekt met stof. Maar hij voldoet, want hij moet niet te hard zijn, ze spelen veelal op blote voeten. Een aantal heeft 'e'en schoen aan, ben je rechtsbenig de rechter, ben je linksbenig de linker. Samen delen.
Geen sprietje gras te bekennen, lijnen ook niet, maar ze hebben wel een "grensrechter". Ze hebben veel lol en willen mzungu graag hun kunsten laten zien. Ronaldo scoort de winnende voor " ManU" en is the man of the match!
En dan nog even voor een kwartje een terrasje pikken op rode plastic colastoeltjes en de film komt voorbij. Bankstellen achter op de fiets, trucks volgeladen met werklui, hele jonge kinderen zonder begeleiding, waterdragers, kleurig geklede vrouwen, op hun hoofd zware takkenbossen en ga zo maar door.
En 's avonds is onze bisschop weer terug uit Rome. We proosten in zijn feestzaal, hij heeft mooie verhalen en veel nieuwe vrienden gemaakt die weer op bezoek kunnen komen en ons gezellige feestavonden bezorgen. Ons gezin is weer compleet!
PS De hotemetoot was de minister van Volksgezondheid! Ze kwam een nieuwe ambulance brengen, nieuwe bedden, brancards en stoelen.
Ik heb haar zelfs de hand geschud. Wat had ik graag met haar in discussie gegaan, maar ja, zeer ongepast, I am just a volunteer..
Dochter Pleun is onderweg. Ze mag twee weken " vlieg" zijn. Wat zal ze zich verbazen..
To be continued, veel groeten uit prachtig Afrika, Margot.
-
14 Februari 2016 - 17:42
Marjolein Koldijk:
Wat een geweldig verhaal weer Margot, ik lees ze allen met heel veel plezier. Door de levendige beschrijving kan ik het met m'n ogen dicht zo voor me zien/horen/ruiken hoe het ook alweer was! Frustrerend van de zeeppompjes en de OK-kleding die op is en vele andere dingen, maar ook weer erg grappig hoe ze de dingen oplossen.
Ik kijk alweer uit naar het volgende verhaal, heel veel plezier en succes weer!
Groetjes,
Marjolein -
14 Februari 2016 - 19:12
Marga:
Hou Margot.
Horen, zien, ruiken: het is goed te doen met jouw mooie schrijfsels. Asante sana -
14 Februari 2016 - 22:36
Marijke:
Wat een verhalen wat zou ik er
Graagte eens willen zijn maar ik weet of ik het aan zou kunnen.
Wat knap wat je allemaal voor deze mensen doet fijne dagen met Pleun. -
15 Februari 2016 - 14:34
Ton Pulles:
Hoi Margot.
Heel veel herkenning in je verhaal. Ik begrijp dat je weer terug bent in Same.
Geniet van het bezoek van Pleun.
Ton -
16 Februari 2016 - 19:12
Silvia:
Weer een bijzonder mooi verhaal. Geniet van De komst van Pleun. Enjoy. Xx -
01 Maart 2016 - 14:06
Karlijn Hovers:
heerlijk om weer even met je terug te gaan naar Same, Tanzania.
herkenbare situaties.
even weer een beetje bijlezen. ik geniet volop van je verhalen! bedankt.
tot binnenkort
Liefs Karlijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley