Mijn nieuwe fiets.

Als een kind zo blij ben ik met mijn nieuwe fiets! Had zo'n zin om te fietsen hier, lekker warm, lekker zeewindje, een mooie asfaltweg rondom het eiland.
Maar geen fiets. Niet te krijgen.
Een paar dagen mocht ik van mijn collega z'n fiets lenen. Maar je wil een éigen fiets. Nèt als in Nederland. Daar heb ik er drie. Als ik het geweten had, had ik er een meegenomen.

Géén tweedehandsjes in de verkoop, geen nieuwe, niets. Twee fietsenwinkels zònder fietsen. Geen bouwmarktfietsen.
Er was een boot onderweg vertelden ze, met een container vol fietsen. De boot ging kapot en derhalve terug naar Rotterdam, mèt die fietsen. Dat wordt dus volgend jaar dat hij wederkeert.

Je kunt er wel een huren voor $20/dag. Maar ja, x 90 dagen is teveel.
Ik kwam hier wel om geld te verdienen.... niet om zoveel uit te geven.

Een tip om lid te worden van een Facebook Sale bracht uitkomst.
Razendsnel moet je zijn. Zodra hij in beeld komt, bieden!
Het ging een paar keer mis.
Maar toen plotseling kreeg ik een berichtje dat hij voor mij gereserveerd was! Dolgelukkig!

Meteen erop af. Nu valt het in zo'n nieuw land niet mee om adressen te vinden, dus met mijn nieuwe veel te grote auto beetje heen en weer gereden en uiteindelijk gevonden. Het was al donker.
Aan een verpleegster wilden ze hem meteen verkopen.

Voor een heel klein prijsje en een hele grote gunfactor verdween hij, een mannenexemplaar, in de laadklep van mijn pick-up truck.
Mijn nieuwe, tweedehandse Gazelle werd er voorzichtig ingelegd.
Wat voel ik me rijk nu!

Meteen uitproberen, in het donker. Wat trapt hij licht! En alles werkt, een slot, 7 versnellingen, licht, fietstassen en zelfs een geintegreerde bel! Het voelt als een groot Sinterklaaskado.

Het is erg leuk om te wonen en werken op een tropisch eilandje voor drie maanden. Het geeft een ultiem vakantiegevoel met de nabijheid van zee, strand, zwembad, temperaturen van rond 30C en redelijk wat toeristen om je heen.
Bonaire is zo groot als 2x Texel en er wonen 20.000 mensen, net zoveel als in Goirle.
We zitten met ons medisch team in een klein resortje, waar eenieder een klein flatje heeft.

Zo hier en daar verrijzen kerstbomen.Decoraties met kunstsneeuw. In sommige winkels hoor je kerstliedjes, toch grappig bij 30C.

De vroege diensten zijn echt vroeg, beginnen om 6.45u. De zon komt dan net op. Meestal rijden we samen met collega's.
Het ziekenhuisje, "Mariadal"genaamd, naar de zusters van Roosendaal die vanuit hun klooster "Mariadal" in 1922 hier arriveerden. Zij kochten een stuk grond en realiseerden een hospitaaltje. Daarbij bouwden ze een klooster.

In 1976 bouwden ze er een bejaardenhuis naast en in 2003 een verpleegtehuis.

Het ziekenhuis heeft verschillende renovaties ondergaan, maar overal hangen nog steeds megagrote kruisbeelden. En de Maria-beelden staan prominent in de mooie tuinen om "Mariadal" eer aan te doen!

Er is een verpleegafdeling met 22 bedden, een verloskunde-afdeling, dialyse, operatiekamer, spoedeisende hulp en de special care (IC), die kan ook Covid-patiënten herbergen indien nodig.
Zèlfs heeft het ziekenhuis een eigen vliegtuig om patiënten naar Curacao of Columbia over te vliegen.

Tsja, in zo'n klein ziekenhuisje kunnen lang niet alle behandelingen plaatsvinden en dan ligt een leven toch vaker "in God's hand", getuige ook de woorden bij een familiegesprek.

Op onze Special Care liggen allerlei patiënten die intensieve zorg behoeven. En dat is een heel ruim begrip. Tot op heden geen Corona-patiënten. We zijn heel benieuwd wat het gaat doen nu er veel meer vakantiegangers komen.
Ons eilandje is code geel, het enige in de verre omtrek. En dat willen we graag zo houden. Veel toeristen hebben nu omgeboekt van Curacao naar Bonaire. Met Kerstmis schijnt alles volgeboekt te zijn.

Vanavond heb ik vernomen dat bij jullie de winkels zelfs dichtgaan en er nieuwe, nog strengere maatregelen volgen.
Wat erg voor jullie.... en dan nog die kou.....

Weet dat we veel aan jullie denken als we vanaf onze strandbedjes na de vroege dienst de laatste nieuwtjes uit Nederland krijgen.
Als we onder water prachtige blauw/paarse vissen zien met snorkelen.
Als ik over het turquoise water bij Jibe aan het surfen ben.
En als ik met mijn nieuwe Gazelle een beetje rondtoer.

Het is jullie gegund om hier ook eens dit leventje mee te maken.
In ieder geval komen er dagelijks twee grote vliegtuigen uit Nederland vol met geluksvogels. We zien ze vanaf het strand landen.
Morgen zit er trouwens minstens één grote geluksvogel in!

Ik zal proberen nog wat vrolijke verhaaltjes te schrijven en wat warmte te sturen! Maar eerst ga ik nog een rondje maken, bij weer die prachtige ondergaande zon hier op de westkant van het eiland, met mijn hele mooie nieuwe fiets!

Heel veel sterkte met de lockdown!

Margot.