De kopieermachine.
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
05 Februari 2023 | Tanzania, Gonja
Een passerende Amerikaan vond dat we toch zeker een desktop computer moesten hebben en schonk ons er een. En daar hoorde natuurlijk ook een printer bij.
Nu hebben de dorpskinderen hem ontdekt. Tot dan toe was een computer een afbeelding in een boek, als het al meezat, die ze na moesten tekenen van het bord.
Ze hadden er nog nooit een gezien. En nu kunnen ze het in real life en van dichtbij aanschouwen.
Het maakt diepe indruk. Wat wil je als je uit het stenen tijdperk komt? Alsof ze water zien branden als ze voor de eerste keer een bedrukt vel uit zien spugen. Ze bekijken hem aan alle kanten of ze verborgen plekjes kunnen bespieden. Een magic machine.
Op z'n Amerikaans is er voldoende refill aanwezig, dus we kunnen erop los kopiëren voor kleurplaten, examens, resultaten etc. Al snel ontdekte ze dat je alles kunt kopiëren en clever als ze zijn komen ze nu met oude oefenexamens voor Standard 7 aanzetten of ik die wil kopiëren.
Het schoolsysteem is hier als volgt: je word ingeschreven als je moeder denkt dat je naar groep 3 kunt. Sommigen zijn pas 5 jaar, anderen 8 of 9. Eenmaal ingeschreven ga je door tot groep 9 zeg maar. Je kunt niet doubleren!! In groep 9 doe je toelatingsexamen voor de middelbare school. 7 jaar heb je dan al doorgebracht in 40 klassen, met harde zweepslagen wordt geprobeerd orde te houden door een van de weinige leerkrachten.
Als je het examen niet haalt is het klaar en ga je naar huis. Dat is zo'n 10%. Er is nog één escape, onder een andere naam een jaar later examen doen. Vervolgens begin je in Form 1 van de middelbare school. Één nivo slechts. Geen A, B of C stroom, géén theoretische of praktische leerweg.
Die middelbare scholen zijn doorgaans op één uur loopafstand. Bij zonsopkomst vertrek je, bij zonsondergang ben je weer thuis. Je zit in een klas met 45 tot 55 leerlingen en 6 boeken. Je leert niets, moet huiswerk maken in een hut zonder elektriciteit. Dit gaat zo door t/m Form 4, vier jaar dus. En dan volgt een examen. De resultaten zijn nèt uit.
Maar liefst 90% heeft het eindexamen niet gehaald, hoe kan het ook anders, zo verdrietig. Dat betekent naar moeder thuis, op de shamba werken. Hopen dat je snel kunt trouwen en zelf kinderen krijgen. En de geschiedenis herhaalt zich, generatie op generatie, zo verdrietig.
Het lijkt dat we hier echt het verschil gaan maken. Onze kleuters kunnen zich al luid en duidelijk in het Engels introduceren. Groep 4 spreekt al Engels tegen mij. Terwijl een middelbare scholier nog steeds Goodmorning zegt als de zon allang onder is. Het is echt genieten van deze succcessen.
Ondertussen heb ik al weer een weekje in het ziekenhuisje gewerkt in de ochtend , wat ook heel leuk is .
En met de kleutergroep gaan we erop uit. Ook naar het ziekenhuisje. Daar vinden ze het machtig interessant om een echte sthetoscoop om te hebben en op de weegschaal te staan.
Of we gaan naar de markt, poppen op de rug gebonden, tasjes mee of ik zet ze in de Landcruiser en doe net of we gaan rijden.
Jullie begrijpen dat we veel lol hebben hier en ondertussen leren ze veel lifeskills. En iedere ochtend een Bijbelverhaaltje voorgelezen door een nonnetje. Heel serieus kunnen ze al bidden...in het Engels. Ook ze weten ze hoe een computer eruit ziet en dat er bedrukt papier uit een printer komt. En we zijn pas vier weken bezig!
Be Blessed!
-
05 Februari 2023 - 13:12
Patrick Kuijsters :
Lieve Margot, prachtig verhaal weer. Je wordt er wel even stil van hoe groot de verschillen en ongelijk de kansen dan zijn. En hoe 1 printer het verschil ook al weer kan maken. Ben trots op je. Keep up the great work! Liefs, Patrick
-
05 Februari 2023 - 21:44
Peter Aarts:
Weer mooi verslag Margot. Ik had die gezichtjes wel willen zien toe ze voor het eerst een computer en printer zagen. [e-1f606].
Dat de kinderen in 4 weken al weer zoveel geleerd hebben. Daar mag je echt trots op zijn hoor. Ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal en foto's. Een genot om te lezen.
-
06 Februari 2023 - 08:56
Frans Ghering:
Een mooi verhaal weer Margot.
Je maakt echt het verschil! Kei goed.
-
06 Februari 2023 - 08:56
Frans Ghering:
-
06 Februari 2023 - 13:00
Claudia Van Elck:
Hoi Margot hier na lange tijd een reactie. Wat fijn om te lezen dat mede met jou inspanningen de wereld daar een stukje kan veranderen! Chapeau!! Ik hoop dat het jou ook goed gaat in goede gezondheid! Lieve groet!
-
07 Februari 2023 - 13:02
Marjorie:
Top Margot, ik vind het super dat ik met eigen ogen kan aanschouwen wat je hier doet. Ik weet nog dat je begon met een klein speelplekje in het pastoriehuis. Een hoekje had je geconfiskeerd om de straatkindjes te laten spelen met het speelgoed uit jouw koffer. En nu!!!! Er staat een geweldige school. En hééééél veel enthousiaste en leergierige kindertjes en juffen en zelfs een meester. Je weet hoe ik het waardeer. Een hel van een klus en je hebt het toch maar voor elkaar gekregen. Dit is toekomst voor Kighare en de omliggende dorpen. Ik hoop dat ik je mag blijven ondersteunen met dit- dat weet ik als geen ander- lastige project.
-
10 Februari 2023 - 12:07
Anton Smits:
Wat een boeiend en positief verhaal. Je beschrijft het zo mooi en werkt daar met zoveel liefde en aandacht voor de kinderen. Ik vind het ontroerend om dit zo te lezen.
Temidden van alle dramatische berichten in onze media,zou je haast vergeten dat er ook mooie dingen gebeuren in onze wereld: God zij dank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
