Computerles

Paarse blaadjes van de jacahandra bomen dwarrelen naar beneden. Ook hier is het herfst. Tropische stortregens zorgen voor veel wateroverlast.

Ocharm die lekkende hutten..

In de nacht is het koud en moet je onder twee dekens slapen. Gelukkig heb ik die, wat een voorrecht!

Het is echt novemberweer en vandaag herdenken we de doden. Na de ochtendmis in processie naar de dodenakker, de begraafplaats. Witgesluierde zingende nonnetjes voorop, achter mijnheer pastoor aan. De rest volgt.

Het is een hele grote begraafplaats, heuvelafwaarts, met maar een paar graven. Want de meeste doden liggen thuis in de achtertuin begraven. Ze horen er nog helemaal bij.

Er wordt gezongen, gebeden en gewijd. De kledingkleur is paars, de kleur van de dood hier, als de jacahandra blaadjes.

Maar dan gaan we weer over tot de orde van de dag. We laten het hemelrijk en de engelen voor wat het is en gaan in het hier en nu.

En dat is vandaag computerles voor groep 4.

We zijn in het bezit van een hele goede desktop computer. En een printer.

Geschonken door een passerende Amerikaan. En we hebben Sjoerd, een Amsterdamse jongen die erg bedreven is met computers.

Geduldig laat hij de kinderen twee bij twee kennismaken met een echte computer en dat is nog eens een schot in de roos!

Een beetje benepen kijkend gaan de eerste twee met die lange Hollander mee.

Maar als ze terugkomen volgt de rest met veel enthousiasme.

Opstarten, alles benoemen in het engels, opdrachtjes typen, ongelofelijk hoe snel ze leren.

En aan het einde krijgen ze een lolly en een pen.

Zo komt de hele klas aan de beurt. De volgende dag les 2. Maar dan valt de stroom uit en kan er geen computerles gegeven worden. This is Africa.

Tegenwoordig hebben we òf overdag stroom, òf 's nachts, maar het is altijd een verrassing.

Zo ook het water. Het komt met een pijpleiding rechtstreeks uit de bergrivier. En er zijn nogal eens blokkades hier of daar, vooral na hevige regenval.

Mannen met laarzen en een gropt kapmes gaan dan het oerwoud in, zo'n twee uur lopen om de bottleneck op te sporen.

Deze week ben ik vaak in de kleuterklas te vinden. Al ben ik dan geen leerkracht, ik doe dingen met ze die we vroeger ook deden.

Het blijft een uitdaging om de kleuterjuffen te laten inzien dat het spelenderwijs leren zo belangrijk is op deze leeftijd.

Ze laten de kleuters één voor één naar voren komen om een optelsommetje te maken voor de klas. De rest kijkt toe.

Ook krijgen ze huiswerk omdat de ouders dat willen.

Maar logisch redeneren, ruimtelijk inzicht kweken of groepjeswerk doen is er niet. En na twee jaar cijfers oefenen kunnen ze het nog niet. Simpelweg omdat op die leeftijd de hersenontwikkeling daar niet rijp voor is.

Maar goed, we blijven proberen en hebben kleine stapjes gemaakt deze week.

Zoiets als stoelendans kennen ze niet.

We hebben veel gelachen, want ze gingen hard huilen als ze af waren. Er zaten op een gegeven moment 7 jankers op een rij.

En toen ik vertelde dat als ze huilen ze niet naar Standard 1 kunnen, gingen ze nòg harder huilen... Competitie-element kennen ze nog niet.

Vandaag in groepjes samen laten bouwen, kaarten op een rijtje leggen en kleurpotloden sorteren. Ook werken in subgroepjes kenden ze nog niet. Tsjonge, jonge, een lange weg te gaan. Maar ze pakken snel dingen op.

De tijd vliegt voorbij. Johanna uit Amsterdam is hier nu, ook een verpleegkundige. Dinsdag hebben we zo'n 60 babies gevaccineerd, stereo en tussendoor was er nog een bevalling.

De moeder haalde de verloskamer nèt niet en is achterstevoren op het eerste beste bed bevallen. Een mooi jongetje, derde kindje voor haar.

Dus de andere moeders moesten een half uurtje wachten, we waren maar met z'n drieën.

We hebben nog 7 Duitsers op bezoek gehad. Ineens 10 blanken hier, dat is buitensporig.

De worst, snoep en zaagbladen waren zeer welkom.

Ook gaan we er nogal eens op uit met een brommertaxi. En altijd wat kinderen meenemen, want je kunt makkelijk met driëën op een bromfiets. En een flinke boodschappentas erbij.

De omgeving is zo ongelofelijk mooi, maar dat heb ik al vaak verteld.

Wilde amarylissen in bloei, rozen en ons recent gestart eikebomen- en kastanje project floreert als de hele gemeenschap hier.

Volgende week kom ik weer terug, maar dat zal niet voor lang zijn. In ieder geval om meer eikels en kastanjes te rapen.

Te genieten van én stroom én elektriciteit, warm water uit de kraan, centrale verwarming en al het lekkers wat de supermarkten ons bieden.

Dieven hadden ondertussen in NL op station Universiteit op klaarlichte dag de kathalysator onderuit m'n auto gejat, maar die is gelukkig weer gemaakt

Tot snel!

Margot.