Flying Blue

Het lidmaatschap van de Skyteamclub biedt vele voordelen. Buiten het sparen voor de gratis vliegtickets word je net iets vriendelijker bejegend, meer baggage mag je meenemen, loungetoegang, kortom n'et een streepje voor.

En op z"n hollands doen we dat dan goed uitnutten!
Van de zorgvuldig gespaarde punten ('e'en gevlogen mile=1 punt) ben ikzelf, mijn gezin, mijn broers en vrienden al menigmaal op vakantie geweest.
Ook zij genoten van de lounge, de extra koffers en de voorkeurszitplaatsen. Vliegen is zo een feestje en de KLM mag van ons nog lang blijven bestaan! En gelukkig zijn we ook bij de partners van harte welkom (Air France, Delta) mochten ze toch failliet gaan.

Vandaag is het weer zover. Met wat punten uit de spaarpot vlieg ik naar mijn geliefde Tanzania. Het is koud en mistig in NL. Blue Monday is net geweest, een ideale tijd om het warme weer en mijn Afrikaanse vrienden op te zoeken. Op het laatste moment nog (kosteloos) omgeboekt naar een rechtstreekse vlucht naar Kilimanjaro, omdat een tussenstop in Nairobi toch voor iets te veel avontuur zou zorgen.

De blauwe vogel staat al te wachten , 69kg bagage ingechecked en na een copieus ontbijt in de lounge ga ik als eerste aan boord met 10 kg echo-apparaat en een gevulde rugzak.
De 777 vult zich met religieuze zusters, Canadeze bergbeklimmers, donkere Tanzanianen, Amerikaanse welzijnswerkers, kortom allerlei pluimage.

Tijdens het taxi"en passeren we de oranjeblauwe vogel uit Rio, de vroege vlucht uit Istanbul komt aan, de Isra"eliers, de Xiamchinezen, Delta uit Amerika. Zo passeert de hele wereld elkaar, boven op de A9.
En dan gaat het zuidwaarts. Over prachtig besneeuwde Alpentoppen gaat de Blauwe Vogel rechtstreeks in 9 uur naar de Kilimanjaro.

De glorietijden van onze vaderlandse luchtvaartmaatscappij zijn voorbij. De mooie zwanen van weleer zijn nu vermoeide stewardessen geworden die nog voor hun goede secundaire arbeidsvoorwaarden werken en niets anders. Destijds een contract voor het leven getekend en ja, ook hùn pensioenleeftijd is opgetrokken..
Oud, stram en stijf als ze zijn riep de "senior purser" via de intercom op voor sterke mannen. Een beetje vent staat meteen naast z'n stoel en zij mochten de baggageluiken sluiten!
Het welkomstdrankje werd geskippt, te veel gedoe en de andere drinkensrondjes ook! Lekker makkelijk! Wel mochten we zelf wat drinken komen halen in de pantry, maar dat had lang niet iedereen door..

Voor het mooie uitzicht hoeven ze niets te doen en op de automatische piloot gaat het over de besneeuwde Alpentoppen, over de Middelandse Zee, over de woestijn in Egypte, Kenya en 9u later zet onze blauwe vogel voet op Kilimanjaro Airport. Eigenlijk om de rozen op te halen.
Gelukkig mogen we snel uitstappen, een korte zwaai, bedankt voor de service zullen we maar zeggen, bye, bye, blauwe vogel, tot over 5 weken!