Joseph & Maria deel I

En die nieuwe avonturen hebben zich zo snel opgevolgd dat ik geen tijd heb gehad om verhaaltjes te schrijven. Ben weer met volle teugen aan het genieten!

Even terug naar vorige week. Eerst een nachtje op een pastorie geslapen. (Chanjale)Het regende zo hard op het golfplaten dak, tropische stortbuien, dat ik oordoppen in moest doen. Een geheel zelfvoorzienende pastorie met melkkoeien, kippen, konijnen, veel hout, maïs en een maalmachine.
Daardoor hadden we een rijkrlijk ontbijt van café au lait en oliebollen.

Nadien zijn we het 50km verderop gelegen weeshuis gaan bezoeken. (Mabilioni) Zo'n 20 kinderen wonen hier met een "moeder". We mogen meëeten en uiteraard wordt er gedanst en gezongen, zo heeft iedereen lol.

Nog even naar de kwasakwasa in Same om schooluniformen te kopen en wordt overvallen door stortregens. Voor €1,50 hoef ik een makkelijke jas niet te laten liggen.
Ik heb me laten vertellen dat het volgend jaar afgelopen is met de tweedehands kleding, vooral uit de USA. De president wil dat het land zèlf kleding gaat produceren.... Moeten we eerst wel katoen gaan verbouwen...

De "receptioniste" van mijn "hotel" tikt me op de schouders in die stromende regen. Mooie gelegenheid om de haar beloofde "kerstkleren" uit te zoeken. Dolblij is ze met de nieuwe kleren en achterop de bromfiets tuffen we "naar huis".
De hotelgang is een catwalk geworden als ze haar nieuwe kleren showt.

De volgende dag oude bekenden in het ziekenhuis op gaan zoeken. Zelfs op de weg ernaartoe verschillende malen aangehouden. Margootie, Margootie! Same is net een klein dorpje. Zo genieten, al die hartverwarmende reakties. Ook een leuk weerzien met Noortje en Loes en weer even NL praten.

Onderweg kom ik langs de grafkistenmaker. Ik herkende hem van eerder die dag bij de "opticien" in SDH. Lange rij om een ogentest te doen. Moest vooral even binnenkomen. Eenmaal binnen, nou ja, geen ramen, alleen gordijnen, moest ik vooral even meëeten. Tjonge, weer in een andere film beland. Ik zie een hele dikke vrouw midden in de kamer voorovergebogen op de grond een potje koken. Ik zie kippen en kinderen door de kamer lopen, een heel oud bankstel wat al drie levens heeft gehad. Wat ik niet zie zijn kasten, stoelen, tafels enz., omdat het er gewoon niet is.

Een opgeborreld idee om daar boven op de berg konijnen te gaan fokken vergt wat voorbereiding. Ergens buiten Same kan ik een koppeltje kopen. Door de regen, bijna donker, op de bromfiets, zo'n 20 min. heen, samen met Nancy de receptioniste.
Haar blinde oom had een echtpaar in de aanbieding. Een bruin mannetje en een wit vrouwtje. De koop werd gesloten en voor een tientje waren ze nu van mij. Ik kredg er een kanga bij kado, nog wat armbanden gekocht, er werd nog gezongen voor me en door de donker en regen "naar huis" Joseph en Maria zullen over twee dagen bezorgd worden en tot ieders grote vreugde is Maria al twee maanden zwanger...