Harambee!

En feestvieren dat kunnen ze, onze Afrikanen! De reden voor het feest is een groot fundraisingsevent voor de nieuwe operatiekamer. Het is groots aangepakt. De minister, de bisschop en zo'n 600 mensen zijn uitgenodigd. En alle gasten en dorpsbewoners mogen meëeten. Alleen al de voorbereidingen scheppen een grote saamhorigheid onder de dorpsbewoners. Dagen al zijn ze in de weer met grote trossen bananen, balen rijst, koeien slachten en het verzamelen van potten, pannen en borden. Het is een komen en gaan van kleurig geklede vrouwen, rechtop lopend, een zware last op het hoofd dragend. Ik heb nog nooit zoveel bananen bij elkaar gezien en ook zie ik een man met een net geslachte koeiekop.
Ondertussen worden er drie feesttenten opgebouwd van houten palen, die de vrouwen later prachtig zullen decoreren. De uitgenodigde muziekband komt met een klein vrachtwagentje de berg op voor de nodige bongo flavour.

Er zijn twee 'eregasten'. Ten eerste de bisschop van Same, hij is de eigenaar van de dispensary. De tweede is de minister van volksgezondheid. Maar hij was verhinderd. Geeft niet, komt er gewoon een 'stand-in'.

Zaterdagavond is er livemusic op het voetbalveld met trommels en zang. Heel gezellig, bij volle maan en er wordt gedanst. Iedereen is uitgelaten en vrolijk. Kleine bijkomstigheid, er was geen bar, maar menigeen had toch al wel een paar bananenbiertjes op..

En dan is het zondag. Bij de eerste zonnestralen arriveert de bisschop uit Same al. Met nog een volgauto waarin Noortje. En we beginnen uiteraard met een mis. De kerk puilt uit, zo'n 500 man. Wierrook beneemt je haast de ademhaling en met mijter en staf betreedt hij de (door nederlanders gebouwde) prachtige kerk.
Een samengesteld koor van zo'n 100 man danst en zingt of hun leven ervan af hangt.
Het gefilterde licht schijnt zo mooi naar binnen op de kleurige kleding van de mensen. De kerk is prachtig gedecoreerd en de zware klok uit Asten luidt zo ver dat het in het dal te horen is.
Jongetjes in mooie pakjes, kleine meisjes op hakjes, mooi parraderen ze voor het brengen van de offergave ('n dubbeltje) en het ontvangen van de hostie.
De bisschop is in z'n element en gaat zelfs liedjes zingen met ze. Ook komen de parochianen aanzetten met trossen bananen, zeep en andere natura.
Dit prachtige schouwspel is al een feestje op zich, maar het echte feest moet nog beginnen.

Eerst gaan we naar de bouw kijken. Met hotemetoot, de bisschop en de dokter. Zelfs de tv is nu aanwezig. Gisteren is nog met man en macht de bouwplaats schoongemaakt, nu ziet het er profi uit.

En dan gaan we naaar het feestterrein, ons voetbalveld. Indrukwekkend beginnen we met het Tanzaniaanse volkslied. Muisstil staan zo'n 800 mensen. Dan blijken Noortje en ik ook in de hotemetotentent verwacht te worden, wat betekent dat we dus voor de hele middag een podiumplaats hebben.
En dan gaat het los! Onder het genot van muziek en dans konen de miljoenen los. (1 miljoen=€400).

Er komt ook een veiling van 40 trossen bananen, we zitten tenslotte in de bananenrepubliek en wat levend vee.
Wij geven onze dokter een tros bananen en krijgen een soort kip van iemand. Zo gaat het spelletje.
De liveband speelt bungoflavour, het zonnetje schijnt, het is heel bijzonder om zoiets mee te maken zo diep in donker Afrika! We doen nog een woordje, een donatie en dan nodigen we alle kinderen uit voor een dansje op Wakawaka, iedereen blij!

We hebben een dag met een gouden randje en de voorlopige opbrengst is..44 miljoen!!! Shillingen, dat wel!

Hakuna matata, de operatiekamer is begin volgend jaar klaar!