Goalpalen

Waar dan ook in Afrika, voetbal is de nationale sport. Overal zie je kinderen voetballen, maar nergens hebben ze gras. Dat kennen ze alleen van televisie.Als er een wedstrijd van de Engelse competitie gespeeld wordt verzamelen de mannen zich in het plaatselijke "openluchtcafeetje" waar ze dan met z'n vijftigen op plastic colastoeltjes voor een piepklein beeldbuisje echt "in" de wedstrijd zitten. De Afrikaan is voor "ManU" of "Arsenal".

De kinderen voetballen met zelfgemaakte ballen van een kluwen plastic zakjes, daaromheen wat touwtjes. Goals zijn wat rugzakjes of zo. Lijnen, een middenstip, cornervlaggen en een fluitje ontbreken. Maar dat mag de pret niet drukken, iedere dag wordt er na schooltijd gespeeld.

Zo ook in Kighare. 25 tegen 25, waarbij de kunst is om de bal te veroveren en zo hard en hoog als je kunt die bal weg te rammen. Een heerlijk gevoel moet dat zijn of je een goal scoort! Maakt niet uit welke kant op, er zijn hier geen twee partijen, geen keepers en geen goals.

Als voetbalmoeder kan ik deze jongens misschien nog wel wat leren. Een geweldige donatie van voetbalshirts en broekjes van voetbalvereniging Dudok is daarbij zeer welkom! Aangevuld met gele hesjes voor een heel team heeft iedereen wat. En een echte leren bal.

Dus zondag was het zover. Na drie kwartier hadden we er elf tegen elf, twee grensrechters met PSV vlaggen (die hard heen en weer langs de lijn lopen, dan wappert die vlag zo lekker), twee captains, een munt voor de toss en heel veel publiek. Een soortement van opstelling, twee keepers en een scheids (ik). Dit was een nieuwe ervaring voor ze. En geweldig vonden ze het! En dan moeten jullie weten: bal uit betekent van de berg af, de diepte in, het is erg stijl hier! Maar hup, gelijk erachteraan zo'n 10 meter naar beneden. De meesten hebben één schoen of slipper aan. Gebroederlijk wordt alles gedeeld. Zo ontstaan vanzelf links- en rechtsbenige spelers. Die blote voeten op stenen ondergrond zal best pijn doen, maar ik hoor geen geklaag. Ook als ze zich bezeren geen kik.

Het is showtime en ik zie een compleet ander voetbal. Mooi overspelen en ze weten niet van ophouden. Dan maakt de referee een eind aan de wedstrijd. Vanwege gelijkspel mogen ze allemaal een penalty nemen. Er worden kruistekens geslagen. Ze doen hun best of dit een tv-uitzending betreft. Wat zijn ze happy!

Later deze week werd de feestvreugde nog verhoogd. We hebben echte goalpalen gemaakt! Het zijn geen eredivisie-afmetingen, maar dit maakt het helemaal echt! Twee dagen bezig geweest met netten knopen met hun hulp. Het resultaat mag er zijn! En heuse cornervlaggen, fietsvlaggetjes van de HEMA.

Zondag speelt hier "ManU" tegen "Holland". En ik adviseer alle scouts: kom gerust een kijkje nemen hier boven op de berg!

Warme groeten uit prachtig Tanzania, Margot