Gouvernmental worker.
Blijf op de hoogte en volg Margot
09 Februari 2021 | Bonaire, Kralendijk
Het leven van een ambtenaar staat niet bekend als avontuurlijk, uitdagend, gevarieerd en spannend. Ons beeld is een rustige werker, 9 tot 5 mentaliteit, broodtrommeltje achterop, vandaag niet dan morgen wel, veel vergaderen en uitkijken naar rustige vakanties in de Dordogne of Bretagne met de Kip-caravan.
Ben de realiteit een beetje kwijt in Nederland, maar mogelijk worden ze nu niet op "de zaak" verwacht en zitten ze in een computerkamertje boven, eenzaam thuis met de collega's virtueel te "sparren". Zich buigend over projecten die momenteel in de ijskast staan. Niet wetende of ze er nog ooit uit zullen komen.
Op zijn tijd nòg een kopje koffie en een hondenuitlaatstop.
Mijn leven deze drie maanden als ambtenaar in dienst van ons ministerie van Volksgezondheid, Wetenschap en Sport is allesbehalve dat.
Ten eerste een veertigurige werkweek, zonder ADV, jus-uren, vakantiedagen of wat dan ook.
In wisselende diensten, nachten, weekenden etc.
Koffiecups nemen we zelf mee, die verstrekt de werkgever niet. Een kantine is er ook niet, maar onze werkplek, het ziekenhuis, ligt midden in Kralendijk en is omgeven door winkels en restaurantjes met afhaalservice. En de restaurants zijn open tot 22 uur.
Onze collega's komen behalve uit Bonaire uit Nederland, België en Colombia. Dus op de werkvloer spreekt men Nederlands, Engels, Papiaments en Spaans door elkaar.
De patiënten zijn divers, we hebben 7 bedden op onze Special Care. Allerlei ziektebeelden, allerlei leeftijden. Veel babys en kinderen.
Laatst hadden we een pasgeboren meisje in de couveuse. Zij had een hele slechte start gehad bij de geboorte. Onze lieve "Dushi" mochten we 3cc moedermelk per keer geven.
En veel liefde. Vier dagen heeft ze bij ons gelegen, toen was ze voldoende aangesterkt om weer bij de moeder in bed te mogen. Als in Afrika geen aparte wiegjes hier.
Het blijft bijzonder om met soms krijsende babies over de IC te lopen om ze te proberen stil te krijgen.
Ook een man die door honderden wespen gestoken werd. Dat zou bij ons de krant halen.
Maar ook Covid-patienten liggen bij ons, soms aan de beademing. Langdurig.
Veel materiaal is er uit Nederland gekomen, waaronder zes beademingsmachines en voldoende beschermingsmateriaal. Ook voldoende verpleegkundig personeel, intensivisten en anaesthesisten. Het blijft moeilijk inschatten wat de Covid hier gaat doen.
Na Kerstmis en Oud en Nieuw was er echt een uitbraak. Nu is het rustiger, om 22u is alles dicht en we leven hier natuurlijk wel buiten.
Een schitterend vuurwerk boven Kralendijk luidde het nieuwe jaar 2021 in. Vanuit onze pickup truck keken we naar de in vuur en vlam staande skyline van onze hoofdstad Kralendijk. Bij volle maan. Op gepaste afstand, dat wel. Maar lekker buiten bij 27C. Onvergetelijk!
Wat zal het nieuwe jaar ons brengen? Kunnen we als we allemaal gevaccineerd zijn weer gewoon verder gaan met leven? Ongetwijfeld zal er een nieuw normaal komen. De meesten van ons kunnen niet wachten.
Inmiddels zijn we al weer 6 weken verder en blijkt dat, ook al ben je gevaccineerd, je gewoon een mondkapje op moet en nog niet zorgeloos kunt gaan reizen.
Na werktijd is het goed toeven voor deze ambtenaar. Na de vroege dienst kun je naar het strand nog twee uurtjes, dan is het donker. Vòòr een avonddienst kun je ook van alles doen.
Windsurfen, zwemmen, snorkelen, fietsen, het is natuurlijk altijd lekker weer en het waait altijd. De noord-oostpassaat, windkracht 4 à 5.
Met elkaar hebben we het ook gezellig en we zijn erg aktief. Ook heb ik al het nodige overzeese bezoek gehad. Mensen die de oversteek durfden te wagen en in het grootste geheim, incognito, van alle vrijheden van dit eiland konden genieten. Als een kind in de snoepfabriek rondlopen. Naar de kapper gaan, uit eten en vooral veel vitamine D op doen.
Daarom heeft het even geduurd eerdat ik weer een verhaaltje kon schrijven. 40 uur werken is ook best tijdrovend.
Luxe keuzestress hebben we hier. Welke maat zeiltje zal ik pakken voor het surfen? Een 3.0 of gaan we voor de 4.5 vandaag?
De plaatselijke ijssalon heeft zoveel smaken, daar moet je even over nadenken. Zij geven knipkaarten uit en iedere dag wippen we er wel even binnen.
Naar welk restaurant zullen we gaan? De boodschappen zijn zo duur, alles moet met de boot aangevoerd worden, dat je net zo goed uit eten kunt gaan. De keuze is groot. Spijtig voor jullie, ik zal er verder niet over doorgaan. Wel moeten we vaak aan jullie denken, hoor!
Inmiddels zit ik al weer ruim twee maanden hier en tot op heden mis ik Nederland nog niet. Het is nogal deprimerend daar, zie ik. Steeds dezelfde gasten in de praatprogramma's. De vele Corona-maatregelen, de langdurige lockdown, geen festiviteiten, nergens naar toe. Behalve bossen en heide, daar zie ik veel foto's van voorbij komen. Mijn jaloersmakende foto's durf ik al niet meer te posten, zo'n contrast...
En nu zijn jullie verblijd met een dik pak sneeuw zag ik! Zoals het in jaren niet geweest is.
Eindelijk weer eens iets positiefs! Lekker van gaan genieten en veel naar buiten. Stuur me maar wat mooie foto's!
Vandaag is het aantal Covid-besmettingen teruggelopen naar een dieptepunt van 5 aktieve!
Met 2 ziekenhuisopnames. Ik geloof niet dat er momenteel een betere plek op aard is om te verblijven. Binnenkort gaan we ook hier vaccineren. De diepvriezers zijn er al.
Over drie weken kom ik weer terug naar Nederland en kan ik me weer onderdompelen in het Covid-gebeuren.
Dus deze ambtenaar mag zich nog drie weken "in the office" in Caribisch Nederland rustig voortbewegen.
Hierbij nog wat fotootjes, kan natuurlijk niet op tegen de sneeuwfoto's van jullie.
Warme groeten, Margot.
Ben de realiteit een beetje kwijt in Nederland, maar mogelijk worden ze nu niet op "de zaak" verwacht en zitten ze in een computerkamertje boven, eenzaam thuis met de collega's virtueel te "sparren". Zich buigend over projecten die momenteel in de ijskast staan. Niet wetende of ze er nog ooit uit zullen komen.
Op zijn tijd nòg een kopje koffie en een hondenuitlaatstop.
Mijn leven deze drie maanden als ambtenaar in dienst van ons ministerie van Volksgezondheid, Wetenschap en Sport is allesbehalve dat.
Ten eerste een veertigurige werkweek, zonder ADV, jus-uren, vakantiedagen of wat dan ook.
In wisselende diensten, nachten, weekenden etc.
Koffiecups nemen we zelf mee, die verstrekt de werkgever niet. Een kantine is er ook niet, maar onze werkplek, het ziekenhuis, ligt midden in Kralendijk en is omgeven door winkels en restaurantjes met afhaalservice. En de restaurants zijn open tot 22 uur.
Onze collega's komen behalve uit Bonaire uit Nederland, België en Colombia. Dus op de werkvloer spreekt men Nederlands, Engels, Papiaments en Spaans door elkaar.
De patiënten zijn divers, we hebben 7 bedden op onze Special Care. Allerlei ziektebeelden, allerlei leeftijden. Veel babys en kinderen.
Laatst hadden we een pasgeboren meisje in de couveuse. Zij had een hele slechte start gehad bij de geboorte. Onze lieve "Dushi" mochten we 3cc moedermelk per keer geven.
En veel liefde. Vier dagen heeft ze bij ons gelegen, toen was ze voldoende aangesterkt om weer bij de moeder in bed te mogen. Als in Afrika geen aparte wiegjes hier.
Het blijft bijzonder om met soms krijsende babies over de IC te lopen om ze te proberen stil te krijgen.
Ook een man die door honderden wespen gestoken werd. Dat zou bij ons de krant halen.
Maar ook Covid-patienten liggen bij ons, soms aan de beademing. Langdurig.
Veel materiaal is er uit Nederland gekomen, waaronder zes beademingsmachines en voldoende beschermingsmateriaal. Ook voldoende verpleegkundig personeel, intensivisten en anaesthesisten. Het blijft moeilijk inschatten wat de Covid hier gaat doen.
Na Kerstmis en Oud en Nieuw was er echt een uitbraak. Nu is het rustiger, om 22u is alles dicht en we leven hier natuurlijk wel buiten.
Een schitterend vuurwerk boven Kralendijk luidde het nieuwe jaar 2021 in. Vanuit onze pickup truck keken we naar de in vuur en vlam staande skyline van onze hoofdstad Kralendijk. Bij volle maan. Op gepaste afstand, dat wel. Maar lekker buiten bij 27C. Onvergetelijk!
Wat zal het nieuwe jaar ons brengen? Kunnen we als we allemaal gevaccineerd zijn weer gewoon verder gaan met leven? Ongetwijfeld zal er een nieuw normaal komen. De meesten van ons kunnen niet wachten.
Inmiddels zijn we al weer 6 weken verder en blijkt dat, ook al ben je gevaccineerd, je gewoon een mondkapje op moet en nog niet zorgeloos kunt gaan reizen.
Na werktijd is het goed toeven voor deze ambtenaar. Na de vroege dienst kun je naar het strand nog twee uurtjes, dan is het donker. Vòòr een avonddienst kun je ook van alles doen.
Windsurfen, zwemmen, snorkelen, fietsen, het is natuurlijk altijd lekker weer en het waait altijd. De noord-oostpassaat, windkracht 4 à 5.
Met elkaar hebben we het ook gezellig en we zijn erg aktief. Ook heb ik al het nodige overzeese bezoek gehad. Mensen die de oversteek durfden te wagen en in het grootste geheim, incognito, van alle vrijheden van dit eiland konden genieten. Als een kind in de snoepfabriek rondlopen. Naar de kapper gaan, uit eten en vooral veel vitamine D op doen.
Daarom heeft het even geduurd eerdat ik weer een verhaaltje kon schrijven. 40 uur werken is ook best tijdrovend.
Luxe keuzestress hebben we hier. Welke maat zeiltje zal ik pakken voor het surfen? Een 3.0 of gaan we voor de 4.5 vandaag?
De plaatselijke ijssalon heeft zoveel smaken, daar moet je even over nadenken. Zij geven knipkaarten uit en iedere dag wippen we er wel even binnen.
Naar welk restaurant zullen we gaan? De boodschappen zijn zo duur, alles moet met de boot aangevoerd worden, dat je net zo goed uit eten kunt gaan. De keuze is groot. Spijtig voor jullie, ik zal er verder niet over doorgaan. Wel moeten we vaak aan jullie denken, hoor!
Inmiddels zit ik al weer ruim twee maanden hier en tot op heden mis ik Nederland nog niet. Het is nogal deprimerend daar, zie ik. Steeds dezelfde gasten in de praatprogramma's. De vele Corona-maatregelen, de langdurige lockdown, geen festiviteiten, nergens naar toe. Behalve bossen en heide, daar zie ik veel foto's van voorbij komen. Mijn jaloersmakende foto's durf ik al niet meer te posten, zo'n contrast...
En nu zijn jullie verblijd met een dik pak sneeuw zag ik! Zoals het in jaren niet geweest is.
Eindelijk weer eens iets positiefs! Lekker van gaan genieten en veel naar buiten. Stuur me maar wat mooie foto's!
Vandaag is het aantal Covid-besmettingen teruggelopen naar een dieptepunt van 5 aktieve!
Met 2 ziekenhuisopnames. Ik geloof niet dat er momenteel een betere plek op aard is om te verblijven. Binnenkort gaan we ook hier vaccineren. De diepvriezers zijn er al.
Over drie weken kom ik weer terug naar Nederland en kan ik me weer onderdompelen in het Covid-gebeuren.
Dus deze ambtenaar mag zich nog drie weken "in the office" in Caribisch Nederland rustig voortbewegen.
Hierbij nog wat fotootjes, kan natuurlijk niet op tegen de sneeuwfoto's van jullie.
Warme groeten, Margot.
-
09 Februari 2021 - 14:55
Jan Rensen:
Jaja, gij het 't mar goed daar. Stevig jalours natuurlijk wij hier, maar ja, het is je gegund hoor. Geniet deze 3 weken want hier is het toch wel wat afzien. En waren de praatprogramma's eerst gevuld met virologen of diegenen die daarvoor door denken te gaan, nu worden de programma's gevuld met schaatsliefhebbers en gaat het alleen nog maar over wel of niet de Elfstedentocht. Ik kijk er nog zelden naar....
Wel een enorm pak sneeuw en daar er in onze wijk nooit gestrooid wordt blijft dat minimaal een week een enorme klerezooi. Fietsen is haast onmogelijk. En jouw surfplas voor de deur zal ws deze week ook wel dicht gaan want eind van de week wordt het 's nachts min 15-16, maar onze schaatsen hebben we al lang geleden weggedaan, een grote liefhebber was ik daar nooit van...
Wij hebben weer wat spelletjes gekocht en komen daar, buiten het koken en puzzelen, de tijd goed mee door. Omdat mijn vriend nu een eigen snookertafel heeft snooker ik ook 2x per week, op loopafstand, HEERLIJK !!!!!
Ging jij nou al weer snel naar Tanzania ? Nou, alles beter dan hier.
Margot, geniet daar lekker verder!!! ( oja, ook geen carnaval.....) -
09 Februari 2021 - 17:12
Peter Aarts:
Wat een mooi verhaal heb je weer geschreven Margot en wat een prachtige foto's. Als ik nu buiten kijk hier, zie ik een laag sneeuw in de tuin. Ruim een week geleden reden we nog langs de zoutvlaktes, stopten we om leuke foto's te maken en liet je me de surfstrandjes zien en de plaatsen waar je goed kunt snorkelen en duiken en gingen we naar een mooi plekje waar we verse vis konden eten. Het was toen, na een nacht regen weer heerlijk zonnig, met een temperatuur van 29 graden. Afgelopen weekend was ik in Callantsoog en daar was de gevoels temperatuur een dikke 40 graden lager. Dus Margot, geniet nog maar even lekker van het verrukkelijke leven op Bonaire. Ik zit al weer in het wereldje van testen, vaccineren en in de kou een rondje wandelen en zorgen dat ik wel een verklaring heb als ik tussen 21.00 en 4.30 buiten moet zijn. Groetjes, ook aan Paul en de collega die ik ontmoet heb toen we vis gingen eten.(ben haar naam even kwijt). -
09 Februari 2021 - 19:04
Dorien:
Hoi Margot,
Mooi verhaal weer!
Hard werken maar ook heerlijk genieten,
Tis hier nie veul nee, maar onze tijd komt wel weer!
Dan waarderen we het extra !
Geniet nog lekker! -
10 Februari 2021 - 10:24
Ton Pulles:
Leuk Margot, om je verhalen te lezen en de foto's te bekijken.
En inderdaad, wat een contrast met hier. Ik ben inmiddels ook aan het vaccineren en heb nog wat repatriëringen gedaan.
Vorige week nog een midweek naar Ameland geweest. Leuk hoor, even weg in eigen land.
Het winterse weer van nu heeft ook wel weer wat.
Stiekem hoop ik dat er toch een soort van Elfstedentocht komt.
Margot, geniet van je laatste 3 weken.
Tot straks weer in Nederland -
10 Februari 2021 - 10:24
Ton Pulles:
Leuk Margot, om je verhalen te lezen en de foto's te bekijken.
En inderdaad, wat een contrast met hier. Ik ben inmiddels ook aan het vaccineren en heb nog wat repatriëringen gedaan.
Vorige week nog een midweek naar Ameland geweest. Leuk hoor, even weg in eigen land.
Het winterse weer van nu heeft ook wel weer wat.
Stiekem hoop ik dat er toch een soort van Elfstedentocht komt.
Margot, geniet van je laatste 3 weken.
Tot straks weer in Nederland -
10 Februari 2021 - 22:13
Silvia:
Nog even lekker genieten daar Margot. Hier lijkt het echt uitzichtloos voor wat betreft Corona..de sneeuw maakt veel goed voor dit moment. Onze Moos vindt het echt fantastisch. Tot snel. Lieve groet Sil -
11 Februari 2021 - 11:00
Yvette:
Heee Margot, Leuke foto's ! Hard werken maar ook goed vertoeven op Bonaire .
Genoten weer van de verhalen . Ja betreft t boodschappen doen daar (veel duurder dan de andere eilanden), uit eten is goedkoper.
Hier is het ook prachtig uiteindelijk een echte winter .
Geniet nog van alles daar , ajo ajo. -
24 Februari 2021 - 13:47
Christel De Kok:
Hoi Margot, hier nog een late reactie van mij. Het is altijd leuk om je verhalen weer te lezen. En heel fijn dat het leven daar niet in zo'n keurslijf zit. Geniet nog even van de laatste week/dagen! Ben ook erg benieuwd naar de rest van al je avonturen, hopelijk zie ik je snel.
En hockey met 2-tallen is goed te doen, beter iets dan niets. Mits we een veld hebben, dat is wel lastig met de avondklok. Dus na de training..... zsm naar huis ;-(
Groetjes, Christel -
08 Maart 2021 - 18:14
Henny Oomen:
Prachtig al die mooie verhalen geniet nog maar lekker in je vrije tijd, lieve groetjes ta tante henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
