Ode aan Bonaire.

Knalroze flamingo's, duifgrijze ezels, gifgroene leguanen, witte reigers, bruine pelikanen. Schelpenbergen, wit zandstrand, een turquoise zee. Bonaire wat ben je mooi!

De Holygoat, geliefd vanwege zijn vlees, gehaat om z'n vraatzucht, is de Blonaireaanse geit. In de 16e eeuw geïmporteerd door de Spanjaarden. Ze eten alles wat ze tegenkomen, behalve cactussen en hebben wel het eiland nagenoeg kaalgevreten.

Ezels werden een paar eeuwen geleden geimporteerd om als last- en rijdier te werken in de zoutpannen. Ook om drinkwater uit de bron naar de huizen te brengen. Sinds de komst van auto's zijn ze losgelaten en vermeerderd. Hele kudde's lopen over het eiland, je moet echt oppassen dat je ze niet aanrijdt. Uit ervaring kan ik zeggen dat ze gewoon uit vuilnisbakken eten, stiekum in de nacht..

De leguanen doen met hun schubbige huid en gekamde rug denken aan pre-historische tijden. Ineens zitten ze op het strand, pootjes omhoog alert rond te kijken. Zowiezo bij bepaalde rotsen en stranden hier voel je je even in de oertijd of de Indianen met pijl en boog zo uit de grot zullen komen. Let wel, het zijn echt geen overbevolkte stranden hier, vaak ben je de enige..

In de lucht hebben we de soms rakelinks over je auto overvliegende flamingo's, witte reigers en pelikanen aan zee. Zo mooi, ook als je wat rond rijdt over het eiland de grote groepen flamingo's door de brakke meren te zien stappen. Hoe meer garnaaltjes ze gegeten hebben, hoe rozer ze zijn. Als je een foto wilt maken sprinten ze gauw weg. Ze zijn schuw voor mensen. Overigens zo'n feestje om hier gewoon rond te rijden! Prachtige kustwegen langs kleine baaitjes, langs de zoutpannen met de zoutbergen, de kitesurfstranden, de woeste oostkust waar de zee op de rotsen beukt, de windsurfstranden, de mangrovebossen, de indianenrotsen. En de benzine kost slechts 50 cent per liter... Zo schitterend alles op dit eiland. Gecombineerd met de zachtaardige bevolking, alles op het gemak. Ofschoon er wel hard gewerkt wordt in het ziekenhuis.

Het stadje Kralendijk met Fort Oranje en de fel gekleurde huizen. Altijd bijzonder als er een grote boot aan de kade ligt die gelost en geladen moet worden. Of een miljoenenjacht (en je uitgeven voor de eigenaren, wat we dan wel eens doen, haha) Bij de gezellige restaurantjes die hier gewoon open zijn tot middernacht. Laatst zijn we zelfs naar de plaatselijke bioscoop geweest. Dan iedere dag natuurlijk die gouden bal hoog aan de hemel, iets waar jullie vaak naar snakken. Gelukkig is het deze maanden wat draagzamer met 28C, in december was het erg heet. Maar de passaatwinden maken het zeer aangenaam.
Overigens is het surfparadijs bij Jibe het mooiste ter wereld. En daar ben ik gewoon lid van de surfclub! 100% genieten hoor.

Maar alle superlatieven verbleken bij het onderwaterleven hier! Vanaf de kant zie je de vissen al uit het water springen. Het is één groot aquarium . Meteen vanf de kant zwem je een andere wereld tegemoet. Een soort huiskamertjes met koralen bankstellen voor de prachtig gekleurde vissen zwem je binnen. Grote families zwemmen je onderlangs en van opzij voorbij. Je kunt even aansluiten en deel uitmaken van zo'n familie. Daarvan hebben de prachtige paarsblauwe "doktersvissen" mijn voorkeur. Plotseling veranderen ze van richting alsof ze een nóg mooier bankstel hebben gezien. Ik vergelijk ze met groepen Afrikaanse kinderen die over elkaar buitelen en af en toe ruzie maken. De zon die door het water op de witte zandbodem schijnt maakt er helemaal een kleurenspectakel van.
Het koraal is hier nog nauwelijks aangedaan en behoort tot het mooiste ter wereld. Ik nodig iedereen uit te komen kijken in dit paradijs. Slechts nog enkele Covid-besmettingen. Zelf ben ik inmiddels gevaccineerd. Maar voor degenen die ook graag willen, als je hier langer als 4 weken toerist bent mag je ook gevaccineerd worden, ongeacht leeftijd. En ik kan je vertellen het is echt geen straf om hier vakantie te vieren..

Vooralsnog wordt er nog steeds 40 uur per week gewerkt. Over de vraag of ik nog wilde bijtekenen heb ik niet lang na hoeven denken, dus ik blijf een maandje langer. Kom met Pasen pas terug in Nederland. Bijna iedere dag komt de blauwe vogel hier aanvliegen recht boven het strand. Zó blij dat ik nog niet in hoef te stappen. We hebben het gezellig met ons medisch team en het voelt wel zeer bevoorrecht om voor vier maanden op een tropisch eiland te mogen wonen en werken. Wij denken veel aan jullie en hebben met jullie te doen. Nu pas mogen de middelbare scholieren één dag in de week naar school... avondklok.... zo'n andere wereld..

Ik zag een mooie spreuk hier: Heaven can wait, this is Paradise! En zo is het!

Bon Bini Bonaire!

N.B.: Ik krijg veel vragen hoe het in Tanzania is in Coronatijd. De president ontkent dat er Corona is en van vaccinaties krijg je "dierlijke componenten"in je DNA. Niet doen dus. Dus die wind waait er over, kinderen naar school, mensen naar de shamba's en toeristen blijven weg.