Ayo!
Blijf op de hoogte en volg Margot
11 April 2021 | Bonaire, Kralendijk
Dan is het Caribisch avontuur voorbij. Het venijn zat hem wel in de staart, de Coronapatienten bleven maar toestromen.
Ook op de naburige eilanden en met name Curacao kreeg de volle laag.
Smeekbedes om nog tenminste twee weken te blijven heb ik in de wind moeten slaan. Het is genoeg, ben al een maand langer dan gepland. Bovendien is 40 uur werken best wel veel.
Maar het was een onvergetelijke ervaring en ik ben zeer dankbaar dat ik dat allemaal mee mocht maken.
En het maakte me blij om te horen in het afscheidsliedje dat ze voor me gemaakt hadden dat ik nog erg snel was....
Zoveel nieuwe vriendschappen zijn ontstaan, zoveel onderlinge gezelligheid, de maandagavond bbq's op het strand, het carpoolen naar het werk, de samenwerking met Bonaireans, Belgen en Colombianen op de werkvloer en alle talen die door elkaar gesproken werden...
Vier maanden in een fijn appartement met een palmboom voor de deur, een pick-up truck en mijn speedy Gazelle fiets, die ik weer voor de aankoopprijs verkocht heb.
Alle fietstochtjes naar Kralendijk en blij worden als er weer een schip aan de kade lag, alle ijsjes bij Gio's.
Ook de tankbeurten bij Rincon (nu moeten er wat mensen lachen) zal ik niet vergeten. Voor $26 een volle tank! Halleluya.
Altijd was er wel een maatje om mee te windsurfen, te snorkelen of te eten.
Jammer dat we de laatste maand nog in lockdown gingen en restaurantbezoek niet meer mogelijk was.
Gelukkig konden we daarvan nog volop profiteren toen m'n broers op bezoek waren. Het was leuk om te zien hoe ze genoten van het paradijs, na maanden in lockdown in Nederland.
En natuurlijk de zon die iedere dag schijnt. Hoewel het in december wel erg warm was en 's nachts koelt het niet af. Nooit heb ik een trui aangehad.
Prachtige sterrenhemels 's avonds en vele mooie zonsondergangen. De muggen zal ik niet missen.
Alle in vier maanden vergaarde spullen zijn verdeeld onder de achterblijvers en de nieuwkomers. Waaronder een heuse bibliotheek en een duikwinkeltje.
Een splinternieuwe 777 komt ons halen op Flamingo Airport. Eerst op Aruba nog wat mensen ophalen en dan zit het vliegtuig aardig vol.
En dan sta je een dag later gewoon weer in Nederland! Het is wel koud, dat had ik toch net gedacht te omzeilen!
Inmiddels ben ik weer een weekje thuis en bezig aan een meet & greet ronde. Ik begrijp dat jullie smachten naar het krijgen van een vaccinatie. Het is toch te gek dat mijn collega's van de hartbewaking nog steeds niet zijn ingeent?
Ik heb zo een donkerbruin vermoeden dat die blauwe vogel zeer binnenkort langs zal komen om me naar warm Afrika te brengen, dat zou me niet verbazen...wie stapt er mee in?
Ook op de naburige eilanden en met name Curacao kreeg de volle laag.
Smeekbedes om nog tenminste twee weken te blijven heb ik in de wind moeten slaan. Het is genoeg, ben al een maand langer dan gepland. Bovendien is 40 uur werken best wel veel.
Maar het was een onvergetelijke ervaring en ik ben zeer dankbaar dat ik dat allemaal mee mocht maken.
En het maakte me blij om te horen in het afscheidsliedje dat ze voor me gemaakt hadden dat ik nog erg snel was....
Zoveel nieuwe vriendschappen zijn ontstaan, zoveel onderlinge gezelligheid, de maandagavond bbq's op het strand, het carpoolen naar het werk, de samenwerking met Bonaireans, Belgen en Colombianen op de werkvloer en alle talen die door elkaar gesproken werden...
Vier maanden in een fijn appartement met een palmboom voor de deur, een pick-up truck en mijn speedy Gazelle fiets, die ik weer voor de aankoopprijs verkocht heb.
Alle fietstochtjes naar Kralendijk en blij worden als er weer een schip aan de kade lag, alle ijsjes bij Gio's.
Ook de tankbeurten bij Rincon (nu moeten er wat mensen lachen) zal ik niet vergeten. Voor $26 een volle tank! Halleluya.
Altijd was er wel een maatje om mee te windsurfen, te snorkelen of te eten.
Jammer dat we de laatste maand nog in lockdown gingen en restaurantbezoek niet meer mogelijk was.
Gelukkig konden we daarvan nog volop profiteren toen m'n broers op bezoek waren. Het was leuk om te zien hoe ze genoten van het paradijs, na maanden in lockdown in Nederland.
En natuurlijk de zon die iedere dag schijnt. Hoewel het in december wel erg warm was en 's nachts koelt het niet af. Nooit heb ik een trui aangehad.
Prachtige sterrenhemels 's avonds en vele mooie zonsondergangen. De muggen zal ik niet missen.
Alle in vier maanden vergaarde spullen zijn verdeeld onder de achterblijvers en de nieuwkomers. Waaronder een heuse bibliotheek en een duikwinkeltje.
Een splinternieuwe 777 komt ons halen op Flamingo Airport. Eerst op Aruba nog wat mensen ophalen en dan zit het vliegtuig aardig vol.
En dan sta je een dag later gewoon weer in Nederland! Het is wel koud, dat had ik toch net gedacht te omzeilen!
Inmiddels ben ik weer een weekje thuis en bezig aan een meet & greet ronde. Ik begrijp dat jullie smachten naar het krijgen van een vaccinatie. Het is toch te gek dat mijn collega's van de hartbewaking nog steeds niet zijn ingeent?
Ik heb zo een donkerbruin vermoeden dat die blauwe vogel zeer binnenkort langs zal komen om me naar warm Afrika te brengen, dat zou me niet verbazen...wie stapt er mee in?
-
11 April 2021 - 22:07
Peter Aarts:
Hallo Margot,
wat een mooie beschrijving van de 4 maanden Bonaire.
Ik heb overigens een sterk vermoeden dat je niet heel lang in Nederland zult blijven en dat je eigenlijk snel weer naar Africa wil gaan om daar te zien hoe het met je project staat en of de toiletjuffrouw de kinderen al heeft kunnen leren hoe de wc gebruikt moet worden en welke hygiënische handelingen ze daarbij uit moeten voeren.
Ik denk dat je al op de blauwe vogel zit te wachten Margot.
Wat zou ik graag voor een paar weken mee willen gaan, om daar wat werkzaamheden mee te kunnen doen.
Groetjes, Peter. -
12 April 2021 - 10:23
Marjorie:
Hoi Margot,
Weer terug en de volgende plannen liggen al weer klaar, zie ik. Wat ben je toch een avonturier. Maar even een pauze na dit harde werken is ook niet verkeerd. Even pas op de plaats, of ben je al weer in het ziekenhuis aan't werk?
Hopelijk zien we je 22 april tijdens de teams Tanzania werkgroep vergadering.
Groetjes Marjorie
-
12 April 2021 - 10:42
Ton Pulles:
Hoi Margot,
Welkom thuis maar weer, ook al is het waarschijnlijk maar voor even.
Ik kan me heel goed voorstellen dat 40 uren werken toch wel veel is als het echt volloopt met Corona-patiënten. Dat brengt toch veel extra werk met zich mee en die beschermende kleding is natuurlijk bloedheet als je daar lang in moet lopen.
Maar natuurlijk is het weer een bijzondere avontuur geweest, die voor mij weer leuk was te volgen via deze site.
Groeten, Ton
-
12 April 2021 - 11:35
Jan Rensen:
Hoi Margot!!
Mooi verslag weer EN......ik kan alleen maar hopen dat wij ook bij de meet & greet mensen horen want er staat je hier weer een prima diner EN een diamantpainting te wachten !!
Tot snel!!
Jan -
12 April 2021 - 12:00
Desiree:
Ik stap in....xxx.....! -
12 April 2021 - 17:31
Lian Dievelaar:
Hoi Margot,
Fijn te horen dat je het zo goed gehad hebt.
Ik stap wel mee in hoor, tenminste als ik hier gemist kan worden:)
Groet Lian -
12 April 2021 - 22:42
Henny:
Hallo Margot, Dankjewel voor de mooie beschrijving van leven, werken en vrije tijd in Bonaire.
Ik ben weer helemaal op de hoogte.weer een mooie drukke tijd achter de rug! Geniet nu maar een beetje van rust,lieve groetjes ta tante, henny -
13 April 2021 - 19:13
Sjef En Annelies:
Weer een fantastisch verhaal van jou Margot. Dat lezen we graag.
Geniet van alle 'meet en greets', en zoals ik het lees, ga je snel weer naar het warme zuiden. Lieve groet van ons 2 -
14 April 2021 - 13:32
Hedwig:
Hoi Margot,
Wat een PRACHTIGE foto's zeg! en je hebt ook weer een realistisch verhaal geschreven over het wel en wee daar..
Ik zag je trouwens van de week fietsen met je kleinkind voorop, dus ik zag dat je al weer terug bent...Maar niet voor lang lees ik zo...
groetjes Hedwig
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
