Met de Fraters naar de Nonnen
Door: Margot Kuijsters
Blijf op de hoogte en volg Margot
20 Januari 2012 | Tanzania, Same
De fraters van de Diocese of Same zorgen heel goed voor me. Als ik niet voor het donker thuis ben bellen ze me. Als ik niet twee keer opschep met het eten “gaat er een mailtje naar dr Molkenboer”. Vandaag mocht ik met ze op stap. Naar bevriende zusters, the little sisters of Kevin, de congregatie van Franciscus van Assisie. De bisschop is speciaal teruggekomen uit Dar (es Salaam). Hij leidt namelijk de ceremonie. Met mijn nieuwe jurk aan mocht ik in de auto van de bisschop mee, een 4 wheel drive,met chauffeur, van binnen bekleed met rode pluche. We gingen met twee auto’s. Eerst een schietgebedje voor behouden terugkeer. Het was een uurtje rijden het binnenland in, over hele slechte weg, door Mukomazi National Park.
Zeer hartelijk werden we begroet door de nonnen. Begroeten gebeurt hier ook heel uitgebreid, terwijl als je weggaat ben je zo klaar.
Van heinde en ver waren er delegaties gekomen: veel uit Kenia, een dagreis ver en zelfs uit Oeganda, twee dagreizen ver. De fraters gingen zich verkleden, de bisschop in vol ornaat, mét mijter. Op een akker was een podium gemaakt, oranje en blauwe dekzeilen gespannen ter bescherming tegen de felle zon, het is 35gr en alles was mooi wit en geel versierd.We zaten op een heuvel en hadden prachtig uitzicht over de vallei. Een groene omgeving, veel bomen en hier veel zonnebloemen. Uit de naburige school waren zo’n 150 stoeltjes gehaald, er waren zo’n 300 man, dus je gaat dan gewoon met tweën op een stoeltje zitten, kan makkelijk, het duurde maar een paar uur. Voor de later gekomen Masai was geen plaats meer, zij bleven staan in de hete zon, met hun prachtig gekleurde omslagdoeken en in de ene hand een stok en de andere hun mobieltje.
Met veel ceremonieel, geklap, gezang en dans beloofden de vijf novices eeuwige trouw aan god en voor de rest van het leven lid van de congregatie te blijven. Zij hadden reeds 6 jaar proefgedraaid en wisten het nu zeker: dit is wat ze willen worden: non.
Na de ceremonie mochten alle gasten blijven eten. Ook de dorpsbewoners waren uitgenodigd. Bestek was voor hen niet nodig, men eet hier met de handen. En met je tanden maak je de colaflesjes open..
En wij hadden weer een leuk en gezellig dagje gehad en onze privechauffeur bracht ons weer voor het donker veilig thuis. Amen.
Allemaal bedankt voor jullie hartverwarmende reakties! Ga zo door dan schrijf ik nog wat verhaaltjes. Stroom valt paar keer per dag uit, loop maar 1 keer per dag naar het dorp. Kan dus niet altijd internetten. Heel veel warme groeten aan iedereen vanuit een geweldig Tanzania. Kwa-heri, Margootie en alle lieve Tanzanianen.
To be continued...
Zeer hartelijk werden we begroet door de nonnen. Begroeten gebeurt hier ook heel uitgebreid, terwijl als je weggaat ben je zo klaar.
Van heinde en ver waren er delegaties gekomen: veel uit Kenia, een dagreis ver en zelfs uit Oeganda, twee dagreizen ver. De fraters gingen zich verkleden, de bisschop in vol ornaat, mét mijter. Op een akker was een podium gemaakt, oranje en blauwe dekzeilen gespannen ter bescherming tegen de felle zon, het is 35gr en alles was mooi wit en geel versierd.We zaten op een heuvel en hadden prachtig uitzicht over de vallei. Een groene omgeving, veel bomen en hier veel zonnebloemen. Uit de naburige school waren zo’n 150 stoeltjes gehaald, er waren zo’n 300 man, dus je gaat dan gewoon met tweën op een stoeltje zitten, kan makkelijk, het duurde maar een paar uur. Voor de later gekomen Masai was geen plaats meer, zij bleven staan in de hete zon, met hun prachtig gekleurde omslagdoeken en in de ene hand een stok en de andere hun mobieltje.
Met veel ceremonieel, geklap, gezang en dans beloofden de vijf novices eeuwige trouw aan god en voor de rest van het leven lid van de congregatie te blijven. Zij hadden reeds 6 jaar proefgedraaid en wisten het nu zeker: dit is wat ze willen worden: non.
Na de ceremonie mochten alle gasten blijven eten. Ook de dorpsbewoners waren uitgenodigd. Bestek was voor hen niet nodig, men eet hier met de handen. En met je tanden maak je de colaflesjes open..
En wij hadden weer een leuk en gezellig dagje gehad en onze privechauffeur bracht ons weer voor het donker veilig thuis. Amen.
Allemaal bedankt voor jullie hartverwarmende reakties! Ga zo door dan schrijf ik nog wat verhaaltjes. Stroom valt paar keer per dag uit, loop maar 1 keer per dag naar het dorp. Kan dus niet altijd internetten. Heel veel warme groeten aan iedereen vanuit een geweldig Tanzania. Kwa-heri, Margootie en alle lieve Tanzanianen.
To be continued...
-
20 Januari 2012 - 14:06
Anka:
Nou nou, vind 1x per dag al veel om op internet te zitten :) Goed voor de conditie, bergafwaarts en bergopwaarts sjouwen! Heb je m'n mailtje nog gelezen over waar je eind maart uit denkt te hangen? Groetjes aan de little sisters! -
20 Januari 2012 - 14:11
Marga Genemans:
Hoi Margot.
Habari uit Tilburg. Heerlijke verhalen. Je schrijft het allemaal zo leuk beeldend op. Dat geeft het gevoel alsof ik samen daar met je rondneus. Leuk ook te lezen dat je ervan geniet. Ik verheug me al op je volgende verhaal. Kwaheri uit Tilburg voor jou en natuurlijk ook voor "alle lieve Tanzanianen" -
20 Januari 2012 - 14:48
Wim :
Wat een belevenissen, dit lijkt wel ver terug in de tijd. Nog heel veel succes de komende tijd in Tanzania. Ik blijf je ervaringen met volle bewondering lezen!
-
20 Januari 2012 - 15:31
Sjef En Annelies:
Al heerlijk ingeburgerd Margot!!
Geniet ervan.
Tot volgende week. -
20 Januari 2012 - 15:38
Ton Pulles:
Zo te lezen ben je in Ijinju geweest. Is een mooie omgeving daar.
Ik geniet van je verhalen.
Veel groewten, Ton -
20 Januari 2012 - 17:15
Dorien:
Ik vroeg me al af waar jij internet hebt maar dat is nu duidelijk. Wat een heerlijke verhalen Margot! Ik ben er één keer geweest maar ik zit er nu weer even bij!
-
20 Januari 2012 - 18:54
Yvonne:
Geweldig Go, jou verhalen. Je kan het prachtig schrijven alsof ik er zelf bij ben! Schitterend! Wat een axi, ene hand een stok en de andere hand een mobieltje :-)
Geniet lekker verder en kijk weer uit naar het volgende verhaal
Lieve groeten vanuit Den Bosch -
20 Januari 2012 - 19:14
Pierre:
Weer een geweldig mooi verhaal Margot .jij wordt in de watten gelegd daar !! Ik kijk er elke dag naar uit.!! Gr. Pierre . -
20 Januari 2012 - 19:19
Lieke Bertens:
Heej Margot!
Jeetje wat schrijf jij leuk over al je belevenissen tot nu toe! Heb gauw alle verhalen nog eens ff doorgescrold...TOP!
Geniet van al het moois, de lieve mensen, de vrolijke kleuren en de kinderen! Geweldige ervaring...tóch?!
........... :) -
20 Januari 2012 - 19:31
Yvette:
Wat gezellig om mee te "touren".T's telkens genieten van je verhalen. Moest wel enorm lachen , "ene hand een stok en andere hand een mobieltje"...!!! Have funnnnn !!!Groetjes
-
20 Januari 2012 - 20:05
Mary:
Leuk om je verhalen te lezen, en zo herkenbaar. Je hebt al veel gezien en gedaan zo in je eerste week.
Ik wens je een fijn weekend. Doe de paters de groeten van me, en natuurlijk ook de meiden van de house keeping!
Ik blijf je verhalen lezen.
Groetjes!
-
20 Januari 2012 - 21:14
Wanda:
Die fraters vinden het maar wat leuk om voor zo'n lieve, blonde Hollandse te zorgen:)! Fijn weekend, ik kijk uit naar je volgende beleving .x -
20 Januari 2012 - 22:20
Bas En Christel:
Ha Margootie,
Wat een leuke vehalen, ik kom gauw eens kijken. (die 35 gr staat me ook wel aan !) Ik print het uit voor oma, dan kan die ook meegenieten van je "kuifje in Afrika"- verhalen.
Ha schoonzus,
Erg leuk om te lezen allemaal. Bas weet het nog niet, maar we gaan ruilen: ik ga mee naar Afrika...en hij een week gezellig bij de kids! ;-)
Wat leer je snel nwe woorden.
Wat is het mooiste dat je tot nu toe gezien hebt?
Onze kids zijn al speelgoed/haarspeldjes e.d. aan het verzamelen voor de Afrikaanse kindjes.
Dus Bas zal een hoop extra meesjouwen..uh..ik bedoel IK....
Nog veel plezier.
Liefs, Bas en Christel -
21 Januari 2012 - 11:58
Marian:
Lieve Margot,
Jeemineetje Margot, dit is nog eens een sterk staaltje van 'storytelling'. Naast flying nurse wordt dit jou 2e roeping!
Heerlijk om te lezen en fijn om te horen dat ze zo goed voor je zorgen.
Je nieuwe jurkje bewaar je zeker voor het volgende 'uitje', is toch weer net als vroeger met Pasen en Pinksteren!
Kijk weer uit naar je volgende berichtje!
Groetjes Marian -
21 Januari 2012 - 12:10
Berthe Van Der Staak:
Margot het is leuk om je op deze manier te kunnen volgen, je hebt in deze 10 dagen al veel megemaakt, zo levendig is het in Goirle bij lange na niet. Zo'n happenig als beschreven is toch weer een kijkje in de keuken van een andere cultuur, gelezen... is toch heel wat anders dan zelf meemaken. groetjes! -
21 Januari 2012 - 14:23
Anna-Marie:
Wij zitten vandaag ook tussen de nonnen. Erg rustig CCU dagje.
Vele groeten van Anna-Marie, Corina, Toine, Kelly, Loes, Christine en Jolanda -
21 Januari 2012 - 15:07
Evelyn:
Leuk om je reis verslagen te lezen, Ton en ik kijken uit naar de volgende.
Lieve groetjes van uit het zonnige Italië -
21 Januari 2012 - 18:40
Jolanda:
wat leuk dat je op zo'n speciale manier vervoerd werd. Leuk hoor!!!
voor je het weet ga je zelf het klooster in. -
22 Januari 2012 - 08:58
Kelly:
Hey Margot,
Via de BDV-site zag ik de aankondiging van je weblog. Kzit zelf nu in Canada bij
-20 en wakker in Nederlandse tijd, dus dan maar binnen internetten!
Echt gezellig om mee te lezen; het lijkt of je/ik er ook gewoon bij bent. Kzie je ook al lekker genietend&relaxt daar rondlopen als een van hen, niet doorhebbend dat jij daar juist de 'aparte' bent!
Geniet van alle bijzondere indrukken die je daar opdoet, ik kijk al uit naar je nieuwe verhalen! Groetjes Kelly -
22 Januari 2012 - 14:29
Wilfried En Jannine:
Wat een ervaringen. wij volgen je met plezier op deze site.
Groet van ons -
22 Januari 2012 - 17:16
Marijke De Jongh:
vandaag een verhaaltje van mij heb het idee dat je het prima naar je zin hebt. Maar nu nederland. gisteren op wacht voor een bevalling kom daar aan kind net geboren hartstikke benauwd na een stort bevalling zuurstof erop dmv rouche erg bleek met baby ambulance natuurlijk naar 2 st ziekenhuis en dan kan ik naar huis .Vandaag naar het 2st ziekenhuis voor ass bij een bevalling niet vorderende onsluiting gyncoloog erbij en met kiwi en helse pijn voor mevr een gezonde dochter van 4kg op de wereld gezet. vraag me af hoe dat in tazania gaat ik neem aan dat jullie geen vacuum of kiwi hebben.De kraamvrouwen bij jullie ondergaan pijn bij een bev denk ik iets beter als in de westerse wereld maar toch de tranen stonden wel in m'n ogen bij dit alles aan te zien.op you tube je ziekenhuis gezien en volg je met plezier toi toi toi marijke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
