Maji, power en de plasticberg
Door: Margot Kuijsters
Blijf op de hoogte en volg Margot
28 Februari 2012 | Tanzania, Same
Maji, het klinkt magisch en dat is het hier ook. Water, de eerste levensbehoefte. Vaak afwezig hier of het moet van heel ver komen. In het ziekenhuis vaak 's morgens al geen water. En je weet nooit waneer er weer water uit de kraan komt. Soms een uur, een dag, het is een vraagteken. Meestal is er wel een emmer water op voorraad om je handen te wassen en altijd een plastic fles met een gaatje in de dop met sterk verdunde zeep. Voor het eten altijd handen wassen en in restaurants komen ze met een ketel heet water langs. In de meeste dorpen hier in de regio is één dorpspomp, zo'n 100m diep gegraven, waar de bevolking water haalt. Altijd staan ze in een lange rij. Voor 0,25E kun je 20ltr thuis laten bezorgen. Vrouwen dragen de volle emmers op hun hoofd. Kinderen duwen karren met 8x20=160ltr water voort. Nu is de droge tijd, het heeft sinds december niet meer geregend en ook de dorpspomp valt nu regelmatig droog. Sommigen hebben regenwateropvang, maar je begrijpt het al, is ook op. De maisoogst is helemaal verpieterd nu, kurkdroog.
Van de verple3uegkundigen heeft hiwr niemand thuis een waterkraan. Doychwn is dus een bakje koud water over je heen gooien. Of een plastic flesje met zeepwater
, dan heb je ook een douche. Gwniet er maar extra van in Nl. Zelf heb ik het erg lux hier. Een echte douche,met koud én warm water! Ja, die fathers hebben het goed voor elkaar. Nu ook regelmatg zonder.
Dan de POWER. Wij hebben een scala van energiemaatschappijen, een grote concurentiestrijd. Hier valt niets te kiezen, hij doet het wel of hij doet het niet. Evenals bij het water, je weet nooit voor hoe lang. In het ziekenhuis zouden ze een generator moeten hebben, maar die is volgens mij ook kapot. Als tijdens een operatie de stroom weer eens uitvalt is er gewoon geen licht meer en apparatuur werkt niet meer. Je zal maar patiënt zijn. En na 19u is het echt pikdonker, er is geen straatverlichting. Wel heel veel sterren. Jammer dat ze geen windmolens hebben. Er is namelijk altijd wind in deze regio, afkomstig van de Pare Mountains.
En dan nog het afvalprobleem. Vooral het plastic. Heel Afrika ligt bezaaid met stukjes plastic. Als er markt is geweest waait de wind de plasticresten landinwaarts. Aan struiken blijft het hangen. De Masai koeien en geiten eten het op en gaan er kapot aan. Kleine deeltjes komen in het grondwater en uiteindelijk in de wereldzeëen. Momenteel drijft er een plakaat ter grootte van Frankrijk aan plastic rond. Het geven van plastic zakjes in winkels is verboden hier, maar het gebeurd gewoon toch. Op mijn vraag: waar laat ik het afval werd doodleuk geantwoord: dat gooi je de berg af, met plastic zak en al! Op het ziekenhuisterrein wordt alles verbrand in de buitenschoorsteen, plastic handschoenen, plastic flessen enz. In principe verzamelen ze de plastic flessen in voor recycling en krijgen daar geld voor.
Dit zijn toch wel de drie grootste problemen in deze bananenrepubliek. En op korte termijn zijn er geen oplossingen te verwachten. De Tanzanianen maken zich er niet druk over. De dag van morgen is wel erg ver vooruit om over na te denken..
Van de verple3uegkundigen heeft hiwr niemand thuis een waterkraan. Doychwn is dus een bakje koud water over je heen gooien. Of een plastic flesje met zeepwater
, dan heb je ook een douche. Gwniet er maar extra van in Nl. Zelf heb ik het erg lux hier. Een echte douche,met koud én warm water! Ja, die fathers hebben het goed voor elkaar. Nu ook regelmatg zonder.
Dan de POWER. Wij hebben een scala van energiemaatschappijen, een grote concurentiestrijd. Hier valt niets te kiezen, hij doet het wel of hij doet het niet. Evenals bij het water, je weet nooit voor hoe lang. In het ziekenhuis zouden ze een generator moeten hebben, maar die is volgens mij ook kapot. Als tijdens een operatie de stroom weer eens uitvalt is er gewoon geen licht meer en apparatuur werkt niet meer. Je zal maar patiënt zijn. En na 19u is het echt pikdonker, er is geen straatverlichting. Wel heel veel sterren. Jammer dat ze geen windmolens hebben. Er is namelijk altijd wind in deze regio, afkomstig van de Pare Mountains.
En dan nog het afvalprobleem. Vooral het plastic. Heel Afrika ligt bezaaid met stukjes plastic. Als er markt is geweest waait de wind de plasticresten landinwaarts. Aan struiken blijft het hangen. De Masai koeien en geiten eten het op en gaan er kapot aan. Kleine deeltjes komen in het grondwater en uiteindelijk in de wereldzeëen. Momenteel drijft er een plakaat ter grootte van Frankrijk aan plastic rond. Het geven van plastic zakjes in winkels is verboden hier, maar het gebeurd gewoon toch. Op mijn vraag: waar laat ik het afval werd doodleuk geantwoord: dat gooi je de berg af, met plastic zak en al! Op het ziekenhuisterrein wordt alles verbrand in de buitenschoorsteen, plastic handschoenen, plastic flessen enz. In principe verzamelen ze de plastic flessen in voor recycling en krijgen daar geld voor.
Dit zijn toch wel de drie grootste problemen in deze bananenrepubliek. En op korte termijn zijn er geen oplossingen te verwachten. De Tanzanianen maken zich er niet druk over. De dag van morgen is wel erg ver vooruit om over na te denken..
-
28 Februari 2012 - 12:33
Marga Genemans:
Hoi Margot,
Spannende verhalen!! Tja, met l die magie daar in Tanzania wordt zo'n boompje of paaltje af en toe gewoon onzichtbaar.
En dan dat water. Hoofdprobleem nummereen voor de mensen. De paters hebben nog niet zo heel lang tromend water hoor. Met geld uit Tilburg en enorm hard werken van fr. Deo en anderen kunnen ze (en jij dus ook) daar nu van genieten, samen met de mensen en de basisschool in Majevu.
Is die generator bij het ziekenhuis echt kapot? In oktober leek dat nog niet het geval. Wil je eens navragen?
Groetjes u een beetje regenachtig maar relatief warm Tilburg -
28 Februari 2012 - 16:42
Pierre:
Wat spannend toch allemaal , en geweldig om die kinderen te zien met hun kado"s jammer dat je de neus hebt gebroken Margot maar dat heelt wel weer. met Tonny gaat het minder goed die is j.l. Zaterdag op genomen op IC met een zware hersenbloeding , Ik hoop morgen iets meer te weten wat de rest verschijnselen zijn. Ik hou je op de hoogte. liefs Pierre. -
29 Februari 2012 - 12:00
Moeder:
Alles goed nu ? Jongens goed aangekomen alle verhalen gehoord mooi hoor nu weer terug in Same ? Heb n hele ris foto's nu gekregen schrijft leuke verhaaltjes nu met bas en kids aan de lunch Gr. Moeder -
29 Februari 2012 - 16:59
Yvette:
Hee Margot, hopelijk gaat het met je neus wat beter,wat 'n verhaal zeg . Moest toch wel lachen,mn de wijze waarop je hebt beschreven. leuke foto's van je safari-trip en flink genoten met je broers. The kids ...wat zijn ze blij en zo dankbaar met kleine dingetjes. Welke afdeling ben je nu aan het werken ? Groetjes, Yvette -
29 Februari 2012 - 21:30
Sil:
Jeetje wat een gave foto's super! Wat heerlijk dat je broers er waren, geniet he! Nogmaals beterschap met je neus. Lieve groet, Sil -
03 Maart 2012 - 20:33
Henny En Dré:
Hoi Margot,
Leuk te lezen van de bus, ik herinner me dat het vroeger in Spanje ook een beetje zo was. Hopenlijk is je neus weer een beetje recht, wat eenpech! Lieve groetjes uit zonnig Limburg. ta tante henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
